| قُلْ ما کُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ | بگو: «من شخصیت نوظهور و خاصی، از پیامبران نیستم؛ |
| وَ ما اَدْرى ما یُفْعَلُ بى وَ لابِکُمْ | و نمی‌دانم با من و شما چه رفتاری می‌شود؛ |
| اِنْ اَتَّبِعُ اِلّا ما یوحیٰ اِلَیَّ | جز از آنچه به من وحی می‌شود، پیروی نمی‌کنم؛ |
| وَ ما اَنَا اِلّا نَذیرٌ مُبینٌ (9) | و من جز هشدار دهنده‌ای آشکار نیستم» |
| قُلْ اَرَاَیْتُمْ اِنْ کانَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ | بگو: «به من خبر دهید، اگر قرآن، کتابی الهی باشد |
| وَ کَفَرْتُمْ بِه‌ى | ولی شما به آن کافر شوید، چه خواهد شد؟ |
| وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ بَنى اِسْرائیلَ عَلیٰ مِثْلِهى | درحالی که شاهدی از بنی‌اسرائیل هم به درستی آن گواهی داده، |
| فَآمَنَ وَ اسْتَکْبَرْتُمْ | و ایمان آورد ولی شما تکبّر می‌ورزید» |
| اِنَّ اللّهَ لایَهْدِى الْقَوْمَ الظّالِمینَ (10) | مسلّماً خدا مردم ستمکار را هدایت نمی‌کند |
| وَ قالَ الَّذینَ کَفَروا لِلَّذینَ آمَنوا | و منکرانِ حقیقت به کسانی که ایمان آوردند، گفتند: |
| لَوْ کانَ خَیْرًا ما سَبَقونا اِلَیْهِ | «اگر ایمان به قرآن خوب بود، دیگران بر ما پیشی نمی‌گرفتند»، |
| وَ اِذْ لَمْ یَهْتَدوا بِه‌ى فَسَیَقولونَ | و چون به وسیله‌ی آن هدایت نیافتند، به زودی خواهند گفت: |
| هٰذا اِفْکٌ قَدیمٌ (11) | «این سخن‌ها دروغی قدیمی است» |
| وَ مِنْ قَبْلِه‌ى کِتابُ موسیٰ اِمامًا وَ رَحْمَهً | حال آنکه پیش از آن، کتاب موسیٰ، راهبر و رحمت بود؛ |
| وَ هٰذا کِتابٌ مُصَدِّقٌ لِسانًا عَرَبِیًّا | و این کتابی تصدیق‌کننده به زبانی روان و گویاست، |
| لِیُنْذِرَ الَّذینَ ظَلَموا وَبُشْریٰ لِلْمُحْسِنینَ(12) | تا ستمکاران را هشدار دهد و برای نیکوکاران بشارتی باشد |
| اِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللّهُ | به یقین، کسانی که گفتند: «صاحب اختیار ما خداست»، |
| ثُمَّ اسْتَقاموا | آنگاه در این راه ایستادگی کردند، |
| فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاهُمْ یَحْزَنونَ (13) | نه ترسی دارند و نه اندوهگین می‌شوند |
| اُولٰئِکَ اَصْحابُ الْجَنَّهِ خالِدینَ فیها | آنان اهل بهشتند، در حالی که در آن ماندگارند |
| جَزاءً بِما کانوا یَعْمَلونَ (14) | پاداشی به سبب آنچه انجام می‌دادند. |
