این نوشتار شامل سوره أحقاف آیات 21 تا 28 از کلام الله مجید است که به سرگذشت حضرت هود از قوم عاد می‌پردازد. حضرت هود قوم خود را در سرزمین احقاف به پرستش خداوند یکتا و ترک بت‌پرستی فراخواند اما آنها این هشدار را نادیده گرفته و آیات الله را به تمسخر گرفتند. در نتیجه، خداوند با فرستادن تندبادی مهلک، ایشان را عذاب داد. این آیات بیانگر سرنوشت اقوامی است که پیام‌آوران الهی را تکذیب کردند و مجازاتی سخت سرنوشت شوم آنان بود.
| وَ اذْکُر اَخا عادٍ | و سرگذشت برادرِ قوم عاد -هود نبی- را در نظر آور |
| اِذْ اَنْذَرَ قَوْمَهو بِالْاَحْقافِ | آنگاه که در سرزمین احقاف، قومش را هشدار داد؛ |
| وَقَدْخَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهى | البتّه قبل و بعد از او نیز، هشدار دهندگانی آمده بودند؛ |
| اَلّا تَعْبُدوا اِلَّا اللّهَ | که: «جز خدا را نپرستید؛ |
| اِنّى اَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (21) | واقعاً من از مجازات روزی بزرگ بر شما می‌ترسم»[i] |
| قالوا اَجِئْتَنا لِتَأْفِکَنا عَنْ آلِهَتِنا | مردم گفتند: «آیا نزد ما آمده‌ای که ما را از خدایانمان برگردانی؟ |
| فَأْتِنا بِما تَعِدُنا اِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادِقینَ (22) | آنچه را وعده می‌دهی، بیاور اگر از راستگویانی» |
| قالَ اِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللّهِ | گفت: «آگاهی از آن مجازات، فقط نزد خداست؛ |
| وَ اُبَلِّغُکُمْ ما اُرْسِلْتُ بِه‌ى | و به شما آنچه را بدان مأمور شده‌ام، می‌رسانم؛ |
| وَ لٰکِنّى اَراکُمْ قَوْمًا تَجْهَلونَ (23) | ولی من شما را گروهی می‌بینم، که نادانی می‌کنید» |
| فَلَمّا رَاَوْهُ عارِضًا مُسْتَقْبِلَ اَوْدِیَتِهِمْ | وقتی دیدند باد، چیزی همچون ابر را به سوی سرزمین آنها آورد؛ |
| قالوا هٰذا عارِضٌ مُمْطِرُنا | گفتند: «این ابری است باران‌زا » ! |
| بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِه‌ى | خیر، بلکه این، همان است که به شتاب خواستارش بودید؛ |
| ریحٌ فیها عَذابٌ اَلیمٌ (24) | تند بادی است که در آن مجازاتی دردناک است |
| تُدَمِّرُ کُلَّ شَىْءٍ بِاَمْرِ رَبِّها | همه چیز را به فرمان صاحب اختیارش نابود می‌کند |
| فَاَصْبَحوا لایُریٰ اِلّا مَساکِنُهُمْ | آنگاه، چنان شدند که جز خانه‌هایشان، چیزی باقی نماند؛ |
| کَذٰلِکَ نَجْزِى الْقَوْمَ الْمُجْرِمینَ (25) | این‌گونه گروه گنهکاران را، سزا می‌دهیم! |
| وَ لَقَدْ مَکَّنّاهُمْ فى ما اِنْ مَکَّنّاکُمْ فیهِ | واقعاً به آنان امکاناتی دادیم که به شما ندادیم، |
| وَ جَعَلْنا لَهُمْ سَمْعًا وَ اَبْصارًا وَ اَفْئِدَهً | و برای آنان گوش و چشم و دلهایی قرار دادیم؛ |
| فَما اَغْنیٰ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَ لااَبْصارُهُمْ وَ لا اَفْئِدَتُهُمْ مِنْ شَىْءٍ | امّا گوش و چشم و دلهایشان، برای بهبود حال آنها هیچ سودی نداشت؛ |
| اِذْ کانوا یَجْحَدونَ بِآیاتِ اللّهِ | چرا که آیات خدا را انکار می‌کردند؛ |
| وَ حاقَ بِهِمْ ما کانوا بِه‌ى یَسْتَهْزِئونَ (26) | و آنچه را مسخره می‌کردند به آنان رسید |
| وَ لَقَدْ اَهْلَکْنا ما حَوْلَکُمْ مِنَ الْقُریٰ | و بی گمان بعضی از شهرهای پیرامون شما را نابود کردیم |
| وَ صَرَّفْنَا الْآیاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعونَ (27) | و آیات را گوناگون بیان کردیم، تا به راه حق بازگردند |
| فَلَوْلا نَصَرَهُمُ | پس چرا یاریِ‌شان نکردند، |
| الَّذینَ اتَّخَذوا مِنْ دونِ اللّهِ قُرْبانًا آلِهَهً | آن معبودانی که به جای خدا برای نزدیک شدن به او گرفتند؟ |
| بَلْ ضَلّوا عَنْهُمْ | بلکه از دستشان رفت؛ |
| وَ ذٰلِکَ اِفْکُهُمْ وَ ما کانوا یَفْتَرونَ (28) | و این نتیجه دروغشان بود و آنچه را که به هم می‌بافتند. |
[i] هدف انبیای الهی این چند چیز است: 1) نجات انسان از شرّ ظالمین در دنیا 2) آزاد کردن اندیشه مردم از افکار و قیود باطل 3) مبارزه با شرک 4) ایجاد اخلاق نیک 4) آگاهی دادن به انسانها در مورد قیامت
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- خداوند برای مردم، گوش و چشم و دل قرار داده است؛ امّا این ابزارها برای بهبود حال بدکاران، هیچ سودی ندارد، چرا که آیات خدا را انکار می‌کنند؛ فطعاً مجازات الهی که آنان مسخره می‌کنند، برایشان خواهد رسید
