این مقاله سوره فتح آیات 25 تا 26 از کلام الله مجید را در بر می‌گیرد. این آیات درباره دلیل ممنوعیت حمله به مکه توضیح می‌دهند. خداوند به پیامبر اجازه حمله به مکه را نداد تا مؤمنانی که در آنجا زندگی می‌کردند و شناخته نشده بودند، مورد آسیب قرار نگیرند. همچنین این آیات به آرامش ویژه‌ای که خداوند بر پیامبر و مؤمنان نازل کرد، اشاره دارد. امید است مطالعه این مطلب بتواند درک بهتری از این آیات روشنگر قرآنی ارائه دهد.
هُمُ الَّذینَ کَفَروا
آنان کسانی بودند که کفر ورزیدند
وَ صَدّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ
و شما را از ورودِ به مسجد الحرام بازداشتند
وَ الْهَدْیَ مَعْکوفًا اَنْ یَبْلُغَ مَحِلَّهو
و نگذاشتند که قربانی اختصاص‌یافته، به قربانگاهش برسد؛
وَ لَوْلا رِجالٌ مُؤْمِنونَ وَ نِساءٌ مُؤْمِناتٌ
و اگر مردان و زنان با ایمانی در مکّه نبودند،
لَمْ تَعْلَموهُمْ اَنْ تَطَئوهُمْ
که آنان را نمی‌شناسید و بیم آن می‌رفت که پایمالشان کنید،
فَتُصیبَکُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّهٌ بِغَیْرِ عِلْمٍ
و نا آگاهانه به شما از آنان خسارتی برسد، اجازه حمله را می‌داد؛
ولی خداوند بر پیامبرخود و بر مؤمنان، آرامشی خاصّ فرستاد؛
وَ اَلْزَمَهُمْ کَلِمَهُ التَّقْویٰ
و آنان را به مرحله تقوا و خویشتنداری رسانید؛
وَ کانوا اَحَقَّ بِها وَ اَهْلَها
چون آنان سزاوارتر به آن و اهل آن بودند
وَ کانَ اللّهُ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلیمًا (26)
و همواره خدا به هر چیزی داناست.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
مردان و زنان با ایمانی هستند که آنان را نمی‌شناسید و بیم آن می‌رود که حقوقشان را پایمال کنید، وقتی کافر و مؤمن جدا را از هم جدا کنیم، کافران را با عذابی دردناک، مجازات می‌کنیم و همواره خدا به هر چیزی داناست.
