این مقاله سوره قاف آیات 17 تا 35 از کلام الله مجید است که درباره روز قیامت و سرنوشت انسان‌ها در آن روز عظیم سخن می‌گوید. در این آیات، خداوند متعال صحنه‌هایی از قیامت را ترسیم می‌کند؛ از جمله نشستن دو فرشته ثبت‌کننده اعمال در چپ و راست، نفخ صور، حضور انسان‌ها به همراه فرشتگان شاهد بر اعمالشان، سرنوشت کافران و مومنان و ورود به بهشت. هدف از بیان این صحنه‌ها، ترساندن انسان از نتیجه اعمالش و تشویق او به تقوا و توبه است. پس بیایید با دقت در این آیات تدبر کنیم و خود را برای روز جزا آماده سازیم.
| اِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیانِ | در نظر آورید، هنگامی را که آن دو فرشته ناظر بر اعمال، |
| عَنِ الْیَمینِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعیدٌ (17) | از راست و چپ نشسته‌اند و اعمال او را می‌نویسند |
| ما یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ اِلّا لَدَیْهِ رَقیبٌ عَتیدٌ (18) | انسان هیچ سخنی نمی‌گوید، مگر اینکه نزد او مراقبی آماده است |
| وَ جاءَتْ سَکْرَهُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ | و بیهوشی مرگ، اخباری را به درستی می آورد؛ |
| ذٰلِکَ ما کُنْتَ مِنْهُ تَحیدُ (19) | و به او گویند: «این همان چیزی است که از آن دوری می‌کردی » |
| وَ نُفِخَ فِى الصّورِ ذٰلِکَ یَوْمُ الْوَعیدِ (20) | و در شیپور قیامت دمیده می‌شود؛ آن روز، روز موعود است |
| وَ جاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ | و هر انسانی به دادگاه الهی می‌آید، |
| مَعَها سائِقٌ وَ شَهیدٌ (21) | و فرشتگانی سوق دهنده و گواهی‌دهنده، با او همراه هستند. |
| لَقَدْ کُنْتَ فى غَفْلَهٍ مِنْ هٰذا | ای انسان: از این روز سخت در غفلت بودی؛ |
| فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ | حال از مقابل چشم تو، پرده را برداشتیم |
| فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدیدٌ (22) | و امروز دیده‌ات، تیزبین شده است |
| وَ قالَ قَرینُهو | فرشته همراهش می‌گوید: |
| هٰذا ما لَدَیَّ عَتیدٌ (23) | «این کارنامه توست؛ که نزد من، آماده است» |
| اَلْقِیا فى جَهَنَّمَ کُلَّ کَفّارٍ عَنیدٍ (24) | ندا میرسد: «هر کفرپیشه‌ی ستیزه‌جویی را در جهنّم بیندازید |
| مَنّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُریبٍ (25) | هر بازدارنده از خیر، هر متجاوز شکّاک را |
| اَلَّذى جَعَلَ مَعَ اللّهِ اِلٰهًا آخَرَ | کسی که با خدا، خدایان دیگر را قرار داد؛ |
| فَاَلْقِیاهُ فِى الْعَذابِ الشَّدیدِ (26) | پس او را در مجازات سخت، بیندازید» |
| قالَ قَرینُهو رَبَّنا ما اَطْغَیْتُهو | شیطان همنشینش او می‌گوید: «خدایا، من او را به سرکشی نکشاندم ؛ |
| وَ لٰکِنْ کانَ فى ضَلالٍ بَعیدٍ (27) | بلکه او خود، در گمراهی دور و درازی، فرو رفته بود» |
| قالَ لاتَخْتَصِموا لَدَیَّ | خداوند می‌فرماید: «در پیشگاه من با همدیگر بحث نکنید؛ |
| وَ قَدْ قَدَّمْتُ اِلَیْکُمْ بِالْوَعیدِ (28) | من قبلاً وعده‌ی مشاهده‌ی اعمالتان را به شما داده بودم |
| ما یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ | سخن من تغییر ناپذیر است؛ |
| وَ ما اَنَا بِظَلّامٍ لِلْعَبیدِ (29) | و من هرگز به بندگانم ستم نمی‌کنم» |
| یَوْمَ نَقولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ | روزی که به جهنّم می‌گوییم: «آیا پر شده‌ای؟» |
| وَ تَقولُ هَلْ مِنْ مَزیدٍ (30) | جهنّم می‌گوید: «آیا کس دیگری هم برای مجازات هست؟» |
| وَ اُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقینَ غَیْرَ بَعیدٍ (31) | و بهشت برای اهل تقوا، کاملاً نزدیک آورده شود |
| هٰذا ما توعَدونَ لِکُلِّ اَوّابٍ حَفیظٍ (32) | این بهشت، به هر توبه‌کننده‌ی خویشتنداری از شما، وعده داده می‌شد |
| مَنْ خَشِیَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَیْبِ | همان کسی که از خدای رحمان، در نهان بترسد؛ |
| وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنیبٍ (33) | و دلی توبه‌کار و بازگشت‌کننده را، به سوی حق، باز آوَرَد |
| اُدْخُلوها بِسَلامٍ ذٰلِکَ یَوْمُ الْخُلودِ (34) | با سلامتی در بهشت وارد شوید؛ این همان روزِ ماندگار است |
| لَهُمْ ما یَشائونَ فیها وَ لَدَیْنا مَزیدٌ (35) | هرچه بخواهند، آنجا دارند و نزد ما پاداش بیشتری هست. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- در نظر آور، هنگامی را که آن دو فرشته ناظر بر اعمال، از راست و چپ نشسته‌اند و اعمال او را می‌نویسند؛ انسان هیچ سخنی نمی‌گوید، مگر اینکه نزد او مراقبی آماده است ؛ در شیپور قیامت دمیده می‌شود؛ آن روز، روز موعود است و هر انسانی به دادگاه الهی می‌آید، ای انسان: از این روز سخت در غفلت بودی؛ حال از مقابل چشم تو، پرده را برداشتیم و امروز دیده‌ات، تیزبین شده است؛ فرشته همراهش می‌گوید: «این کارنامه توست که نزد من، آماده است»
