در این نوشتار، سوره نجم آیات 31 تا 37 از قرآن کریم آمده که دربارهٔ خودستایی نکردن و پاداش نیکوکاران و نکوهش بخیلان صحبت شده است. این آیات تأکید می‌کنند که خداوند دانای مطلق است و رفتار انسان‌ها را می‌بیند. انسان نباید هرگز به خود مغرور شود بلکه باید تقوا پیشه کند. خداوند گناهان کوچک را می‌آمرزد اما بخیلان و کسانی که به حق و حقیقت پشت می‌کنند را مجازات خواهد کرد.
وَ لِلّهِ مافِى السَّماواتِ وَ مافِى الْاَرْضِ
و آنچه در آسمان‌ها و زمین می‌باشد، همه برای خداست؛
او به حال شما داناتر است آنگاه که شما را از زمین پدید آورد؛
وَ اِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّهٌ فى بُطونِ اُمَّهاتِکُمْ
و آنگاه که شما در شکم مادرانتان پنهان بودید؛
فَلا تُزَکّوا اَنْفُسَکُمْ
پس خود را پاک نشمارید و خودستایی مکنید؛
هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقیٰ (32)
خدا به حال کسی که اهل تقوا باشد، داناتر است
اَفَرَاَیْتَ الَّذى تَوَلّیٰ (33)
آیا آن کسی را که پشت کرد و به حق، بی‌توجّهی نمود، دیدی؟
وَ اَعْطیٰ قَلیلًا وَ اَکْدیٰ (34)
او اندکی از مالش را بخشید و سپس بخل ورزید
اَعِنْدَهو عِلْمُ الْغَیْبِ فَـهُوَ یَریٰ (35)
آیا علم غیب نزد او می‌باشد و او اسراری را می‌بیند؟
اَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِما فى صُحُفِ موسیٰ (36)
آیا به او خبری از کتابهای آسمانی موسیٰ نرسیده؟
وَ اِبْراهیمَ الَّذى وَفّیٰ (37)
یا کتاب ابراهیم که به عهدش وفا کرد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
آنچه در آسمان‌ها و زمین می‌باشد، همه برای خداست تا بدکاران را به سبب اعمالشان، سزا دهد و نیکوکاران را پاداش نیک بخشد؛ کسانی که از گناهان بزرگ و زشتکاری‌ها دوری می‌کنند، جز لغزش جزئی، بی‌شک خدای تو آمرزشی گسترده دارد؛ او به حال شما داناتر است آنگاه که شما را از زمین پدید آورد؛ و آنگاه که شما در شکم مادرانتان پنهان بودید؛ پس خود را پاک نشمارید و خودستایی مکنید
