این نوشتار شامل سوره واقعه آیات 1 تا 6 از کلام الله مجید می‌باشد. این آیات به توصیف روز قیامت و وقایع عظیم آن همچون لرزش زمین و پاشیده شدن کوه‌ها می‌پردازند. این آیات هشداری برای کافران و بشارتی برای مؤمنان محسوب می‌شوند. امید است با مطالعه این ترجمه فارسی، معانی و مفاهیم این آیات برایمان روشن‌تر شود.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ
به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی
اِذا وَقَعَتِ الْواقِعَهُ (1)
هنگامی که آن رویداد مهمّ قیامت واقع شود
لَیْسَ لِوَقْعَتِها کاذِبَهٌ (2)
که در واقع شدن آن هیچ دروغی نیست
خافِضَهٌ رافِعَهٌ (3)
پایین آورنده‌ی‌کافران و بالا برنده‌ی مؤمنان است
اِذا رُجَّتِ الْاَرْضُ رَجًّا (4)
در آن هنگام، زمین به شدّت بلرزد
وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسًّا (5)
و کوه‌ها کاملاً ریز ریز و خُرد شوند
فَکانَتْ هَباءً مُنْبَثًّا (6)
پس به صورت غباری پراکنده در آیند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
هنگامی که آن رویداد مهمّ قیامت واقع شود، که در واقع شدن آن هیچ دروغی نیست ، آن حادثه، پایین آورنده‌ی‌کافران و بالا برنده‌ی مؤمنان است؛
