این نوشتار شامل سوره واقعه آیات 88 تا 96 از قرآن کریم است که به بیان سرنوشت سه گروه از انسان‌ها در قیامت می‌پردازد. این آیات، پاداش نیکوکاران، سلامتی اهل راستی و جزای گمراهان و تکذیب‌کنندگان حق را تشریح می‌کنند و با تأکید بر حتمیت وقوع قیامت، انسان را به تسبیح خداوند دعوت می‌نمایند. خواندن این ترجمه، بینش ما را نسبت به سرنوشت انسان در آخرت افزایش می‌دهد.
فَاَمّا اِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ (88)
امّا سرنوشت انسان، اگر از نزدیکان و مقرّیان درگاه الهی باشد
امّا اگر از آنانی باشد که حقایق را دروغ شمردند و گمراهند
فَنُزُلٌ مِنْ حَمیمٍ (93)
پذیرایی آنها، با آبی جوشان است
وَ تَصْلِیَهُ جَحیمٍ (94)
و به جهنّم می‌رود
اِنَّ هٰذا لَهُوَ حَقُّ الْیَقینِ (95)
این حقیقتی راست و حتمی است
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظیمِ (96)
پس به نام صاحب اختیار بزرگت، تسبیح‌گوی.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
از نزدیکان و مقرّیان درگاه الهی باشد، آسایش و راحتی و بهشتی پر نعمت دارد و امّا اگر از دست راستی‌ها باشد، گویند:«خوشی و سلامت بر تو باد که از راستان هستی»؛ امّا اگر از آنانی باشد که حقایق را دروغ شمردند و گمراهند، پذیرایی آنها، با آبی جوشان است و به جهنّم می‌رود
