| بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
| سَبَّحَ لِلّهِ ما فِى السَّماواتِ وَ ما فِى الْاَرْضِ | هرچه در آسمان‌ها و زمین است، تسبیح خدا می‌گویند؛ |
| وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (۱) | و اوست که توانای حکیم است |
| هُوَ الَّذى اَخْرَجَ الَّذینَ کَفَروا مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ مِنْ دِیارِهِمْ لِاَوَّلِ الْحَشْرِ | خدا بود که کافران اهل کتاب را هنگام اوّلین گرد همایی سپاه، از خانه هایشان بیرون کرد |
| ما ظَنَنْتُمْ اَنْ یَخْرُجوا | شما گمان نمیکردید که به آسانی، خارج شوند؛ |
| وَ ظَنّوا اَنَّهُمْ مانِعَتُهُمْ حُصونُهُمْ مِنَ اللّهِ | و گمان داشتند که دژهای محکم، آنان را از خشم الهی حفظ می‌کند؛ |
| فَاَتاهُمُ اللّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبوا | ولی خدا از جایی که گمان نداشتند، به سراغشان آمد ؛ |
| وَ قَذَفَ فى قُلوبِهِمُ الرُّعْبَ | و در دل‌هایشان ترس و وحشت انداخت؛ |
| یُخْرِبونَ بُیوتَهُمْ بِاَیْدیهِمْ وَ اَیْدِى الْمُؤْمِنینَ | خانه‌هایشان را با دستان خود و دستان مؤمنان، خراب میکردند؛ |
| فَاعْتَبِروا یا اُولِى الْاَبْصارِ (۲) | پس ای صاحبان بصیرت، عبرت بگیرید |
| وَ لَوْ لا اَنْ کَتَبَ اللّهُ عَلَیْهِمُ الْجَلاءَ | و اگر خدا سرنوشت آنان را «خروج از وطن» قرار نداده بود، |
| لَعَذَّبَهُمْ فِى الدُّنْیا | قطعاً در دنیا مجازاتشان می‌کرد؛ |
| وَ لَهُمْ فِى الْـآخِرَهِ عَذابُ النّارِ (۳) | و البتّه در آخرت، مجازات آتش را خواهند داشت |
| ذٰلِکَ بِاَنَّهُمْ شاقُّوا اللّهَ وَ رَسولَهو | زیرا آنان با خدا و فرستاده‌اش مخالفت کردند |
| وَ مَنْ یُشاقِّ اللّهَ فَاِنَّ اللّهَ شَدیدُ الْعِقابِ (۴) | و هرکه با خدا مخالفت کند، خدا واقعاً سختْ‌کیفر است |
| ما قَطَعْتُمْ مِنْ لینَهٍ | هر درخت خُرمایی را که بریدید ، |
| اَوْ تَرَکْتُموها قائِمَهً عَلیٰ اُصولِها | یا آن را سر جایش باقی گذاردید، |
| فَبِاِذْنِ اللّهِ وَ لِیُخْزِیَ الْفاسِقینَ (۵) | به اذن خدا بود، و خدا چنین کرد تا آبروی افراد بدکار را ببرد |
