| وَ ما اَفاءَ اللّهُ عَلیٰ رَسولِهى مِنْهُمْ | آنچه را خدا به عنوان “غنیمت”، به پیامبرش داد، |
| فَما اَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَ لارِکابٍ | که شما برای گرفتن آنها، هیچ اسب وشتری نتاخته بودید؛ |
| وَ لٰکِنَّ اللّهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهو عَلیٰ مَنْ یَشاءُ | بلکه خداست که پیامبران خود را بر هرکه بخواهد، مسلّط میکند؛ |
| وَ اللّهُ عَلیٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ (6) | و خدا بر هر کاری تواناست |
| ما اَفاءَ اللّهُ عَلیٰ رَسولِهى مِنْ اَهْلِ الْقُریٰ | و آنچه را خدا از اموال ساکنان آبادیها به غنیمت به فرستادهاش داد ، |
| فَللّهِ وَ لِلرَّسولِ وَ لِذِى الْقُرْبیٰ وَ الْیَتامیٰ | مخصوص خدا و رسول اوست و نیز برای خویشاوندان و یتیمان |
| وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ | و بینوایان و در راه ماندگان است |
| کَىْ لایَکونَ دولَهً بَیْنَ الْاَغْنِیاءِ مِنْکُمْ | تا ثروت، فقط بین توانگران شما دست به دست نشود |
| وَ ما آتاکُمُ الرَّسولُ فَخُذوهُ | و آنچه را پیامبر به شما داد، بگیرید؛ |
| وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهوا | و از آنچه بازتان داشت، دست بردارید؛ |
| وَ اتَّقُوا اللّهَ اِنَّ اللّهَ شَدیدُ الْعِقابِ (7) | و تقوای الهی پیشه کنید که خدا سختْکیفر است |
| لِلْفُقَراءِ الْمُهاجِرینَ | آن غنایم مخصوص فقیران مهاجرین است |
| الَّذینَ اُخْرِجوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ اَمْوالِهِمْ | که از محلّ خانهها و اموال خود، اخراج شدند؛ |
| یَبْتَغونَ فَضْلًا مِنَ اللّهِ وَ رِضْوانًا | آنان خشنودی خدا و لطف او را میخواهند، |
| وَ یَنْصُرونَ اللّهَ وَ رَسولَهو | و البتّه که آنان، خدا و پیامبرش را یاری میکنند؛ |
| اُولٰئِکَ هُمُ الصّادِقونَ (8) | زیرا تنها آنانند که راستگو و راست کردارند. |
