این نوشتار شامل سوره حشر آیات 9 تا 10 از کلام الله مجید است که مؤمنان را به ایجاد روابط صمیمانه و برادرانه با یکدیگر تشویق می‌کند. این آیات بیان می‌دارد کسانی که از طمع و حرص دوری کرده و مهاجران را بر خود مقدم می‌دارند، رستگارند. همچنین از مؤمنان خواسته شده که نسبت به افرادی که پیش از آنها ایمان آورده‌اند، کینه به دل راه ندهند. این آیات بر ایجاد روابط برادرانه میان مؤمنین بر پایه محبت و ایثار تأکید دارد.
بیامرز ما و برادرانمان را ؛ همانان که در ایمان، بر ما پیشی گرفتند ؛
وَ لاتَجْعَلْ فى قُلوبِنا غِلًّا لِلَّذینَ آمَنوا
و در دل‌های ما کینه‌ای نسبت به مؤمنین قرار نده ؛
رَبَّنا اِنَّکَ رَئوفٌ رَحیمٌ (10)
ای صاحب اختیار ما، به راستی که تو دلسوز و مهربانی».
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
مؤمنان، مردم را دوست دارند و در سینه های خود، طمعی به آنچه به دیگران داده شده، ندارند؛ اموال خود را به دیگران میدهند، هر چند خودشان هم نیازمند باشند. کسانی که بتوانند بخل و حرص خود را مهار کنند، آنانند که رستگارند؛ بگویید: «خداوندا، بیامرز ما و برادرانمان را؛ همانان که در ایمان، بر ما پیشی گرفتند و در دل‌های ما کینه‌ای نسبت به مؤمنین قرار نده؛ ای صاحب اختیار ما، به راستی که تو دلسوز و مهربانی».
