| اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذینَ نافَقوا | آیا ندیدی حالِ کسانی را که نفاق ورزیدند |
| یَقولونَ لِاـِخْوانِهِمُ الَّذینَ کَفَروامِنْ اَهْلِ الْکِتابِ | به برادران کافرشان از اهل کتاب میگفتند: |
| لَئِنْ اُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ | «اگر بیرون رانده شدید، حتماً ما هم با شما از مدینه بیرون میآییم |
| وَ لانُطیعُ فیکُمْ اَحَدًا اَبَدًا | و هرگز از هیچ یک از دشمنان شما اطاعت نمیکنیم؛ |
| وَ اِنْ قوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّکُمْ | و اگر با شما جنگیدند، حتماً بخوبی شما را یاری خواهیم کرد» ؛ |
| وَ اللّهُ یَشْهَدُ اِنَّهُمْ لَکاذِبونَ (11) | ولی خدا گواهی میدهد که آنان دروغگویند |
| لَئِنْ اُخْرِجوا لایَخْرُجونَ مَعَهُمْ | اگر آن یهودیان، اخراج شوند با ایشان خارج نمیشوند؛ |
| وَ لَئِنْ قوتِلوا لایَنْصُرونَهُمْ | و اگر با آنان جنگ شود، آنان را یاری نمیکنند ؛ |
| وَ لَئِنْ نَصَروهُمْ | و اگر هم بخواهند یاریشان کنند، |
| لَیُوَلُّنَّ الْاَدْبارَ ثُمَّ لایُنْصَرونَ (12) | حتماً پشت میکنند و یاری نشوند |
| لَاَنْتُمْ اَشَدُّ رَهْبَهً فى صُدورِهِمْ مِنَ اللّهِ | در سینههایشان از شما بیشتر میترسند تا از خدا که سَروَر شماست، |
| ذٰلِکَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لایَفْقَهونَ (13) | زیرا آنان مردمانی هستند که نمیفهمند |
| لا یُقاتِلونَکُمْ جَمیعًا | آنان بصورت دسته جمعی با شما نمیجنگند؛ |
| اِلّا فى قُرًى مُحَصَّنَهٍ اَوْ مِنْ وَراءِ جُدُرٍ | جز در آبادیهایی مستحکم یا از پشت دژها؛ |
| بَأْسُهُمْ بَیْنَهُمْ شَدیدٌ | در بین خودشان، جنگی سخت است؛ |
| تَحْسَبُهُمْ جَمیعًا وَ قُلوبُهُمْ شَتّیٰ | شما آنان را متّحد میپنداری، ولی دلهایشان پراکنده است ؛ |
| ذٰلِکَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لایَعْقِلونَ (14) | زیرا آنان مردمی هستند که نمیاندیشند |
| کَمَثَلِ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَریبًا | ماجرای ایشان مانند کسانی است که پیش از آنان در جنگ بدر بودند، |
| ذاقوا وَبالَ اَمْرِهِمْ | عقوبتِ نتیجه ی کارشان را چشیدند ؛ |
| وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ (15) | و در قیامت هم، مجازاتی دردناک دارند |
| کَمَثَلِ الشَّیْطانِ اِذْ قالَ لِلْاِنْسانِ اکْفُرْ | مانند حکایت شیطان، آنگاه که به انسان گفت: «کافر شو» |
| فَلَمّا کَفَرَ قالَ اِنّى بَرىءٌ مِنْکَ | سپس وقتی کافر شد، گفت: «من از تو بیزارم؛ |
| اِنّى اَخافُ اللّهَ رَبَّ الْعالَمینَ (16) | زیرا من از اللّه، صاحب اختیار جهانیان میترسم» |
| فَکانَ عاقِبَتَهُما اَنَّهُما فِى النّارِ | آنگاه سرانجامشان آن شد که هردو در آتش باشند؛ |
| خالِدَیْنِ فیها وَ ذٰلِکَ جَزاءُ الظّالِمینَ (17) | در آن ماندگارند و این است سزای ستمکاران. |
