سوره حشر آیات 11 تا 17 – رابطه منافقین و کافرین، نقش شیطان در گمراهی انسان
در این نوشتار، سوره حشر آیات 11 تا 17 از قرآن کریم و ترجمه فارسی آن آمده است. این آیات به موضوع رابطه منافقان و کافران با مسلمانان، دورویی منافقان و حمایت ظاهری آنان از کافران و نیز نقش شیطان در گمراهی انسان میپردازد. خداوند متعال در این آیات هشدار میدهد که منافقان و کافران در لحظات سختی، پشتیبان مسلمانان نخواهند بود و شیطان پس از گمراه کردن انسان، او را رها میکند. پس باید از دورویی آنان برحذر بود.
اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذینَ نافَقوا | آیا ندیدی حالِ کسانی را که نفاق ورزیدند |
یَقولونَ لِاـِخْوانِهِمُ الَّذینَ کَفَروامِنْ اَهْلِ الْکِتابِ | به برادران کافرشان از اهل کتاب میگفتند: |
لَئِنْ اُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ | «اگر بیرون رانده شدید، حتماً ما هم با شما از مدینه بیرون میآییم |
وَ لانُطیعُ فیکُمْ اَحَدًا اَبَدًا | و هرگز از هیچ یک از دشمنان شما اطاعت نمیکنیم؛ |
وَ اِنْ قوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّکُمْ | و اگر با شما جنگیدند، حتماً بخوبی شما را یاری خواهیم کرد» ؛ |
وَ اللّهُ یَشْهَدُ اِنَّهُمْ لَکاذِبونَ (11) | ولی خدا گواهی میدهد که آنان دروغگویند |
لَئِنْ اُخْرِجوا لایَخْرُجونَ مَعَهُمْ | اگر آن یهودیان، اخراج شوند با ایشان خارج نمیشوند؛ |
وَ لَئِنْ قوتِلوا لایَنْصُرونَهُمْ | و اگر با آنان جنگ شود، آنان را یاری نمیکنند ؛ |
وَ لَئِنْ نَصَروهُمْ | و اگر هم بخواهند یاریشان کنند، |
لَیُوَلُّنَّ الْاَدْبارَ ثُمَّ لایُنْصَرونَ (12) | حتماً پشت میکنند و یاری نشوند |
لَاَنْتُمْ اَشَدُّ رَهْبَهً فى صُدورِهِمْ مِنَ اللّهِ | در سینههایشان از شما بیشتر میترسند تا از خدا که سَروَر شماست، |
ذٰلِکَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لایَفْقَهونَ (13) | زیرا آنان مردمانی هستند که نمیفهمند |
لا یُقاتِلونَکُمْ جَمیعًا | آنان بصورت دسته جمعی با شما نمیجنگند؛ |
اِلّا فى قُرًى مُحَصَّنَهٍ اَوْ مِنْ وَراءِ جُدُرٍ | جز در آبادیهایی مستحکم یا از پشت دژها؛ |
بَأْسُهُمْ بَیْنَهُمْ شَدیدٌ | در بین خودشان، جنگی سخت است؛ |
تَحْسَبُهُمْ جَمیعًا وَ قُلوبُهُمْ شَتّیٰ | شما آنان را متّحد میپنداری، ولی دلهایشان پراکنده است ؛ |
ذٰلِکَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لایَعْقِلونَ (14) | زیرا آنان مردمی هستند که نمیاندیشند |
کَمَثَلِ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَریبًا | ماجرای ایشان مانند کسانی است که پیش از آنان در جنگ بدر بودند، |
ذاقوا وَبالَ اَمْرِهِمْ | عقوبتِ نتیجه ی کارشان را چشیدند ؛ |
وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ (15) | و در قیامت هم، مجازاتی دردناک دارند |
کَمَثَلِ الشَّیْطانِ اِذْ قالَ لِلْاِنْسانِ اکْفُرْ | مانند حکایت شیطان، آنگاه که به انسان گفت: «کافر شو» |
فَلَمّا کَفَرَ قالَ اِنّى بَرىءٌ مِنْکَ | سپس وقتی کافر شد، گفت: «من از تو بیزارم؛ |
اِنّى اَخافُ اللّهَ رَبَّ الْعالَمینَ (16) | زیرا من از اللّه، صاحب اختیار جهانیان میترسم» |
فَکانَ عاقِبَتَهُما اَنَّهُما فِى النّارِ | آنگاه سرانجامشان آن شد که هردو در آتش باشند؛ |
خالِدَیْنِ فیها وَ ذٰلِکَ جَزاءُ الظّالِمینَ (17) | در آن ماندگارند و این است سزای ستمکاران. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- کسانی را که نفاق ورزیدند، از شما بیشتر میترسند، نه از خدا که سَروَر شماست! آنان مردمانی هستند که نمیفهمند؛ شما آنان را متّحد میپنداری، ولی دلهایشان پراکنده است؛ زیرا آنان نمیاندیشند و در قیامت هم، مجازاتی دردناک دارند