| قُلْ یا اَیُّهَا الَّذینَ هادوا اِنْ زَعَمْتُمْ | بگو: «ای کسانی که یهودی هستید: اگر گمان کنید |
| اَنَّکُمْ اَوْلِیاءُ لِلّهِ مِنْ دونِ النّاسِ | فقط شما دوستان خدا هستید و سایر مردم چنین توفیقی ندارند، |
| فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (6) | پس، آرزوی مرگ کنید، اگر راستگو هستید» |
| وَ لایَتَمَنَّوْنَهو اَبَدًا بِما قَدَّمَتْ اَیْدیهِمْ | و هرگز آن را آرزو نمی‌کنند، به سبب بدی‌هایی که از قبل فرستاده‌اند ؛ |
| وَ اللّهُ عَلیمٌ بِالظّالِمینَ (7) | و خدا به حال ستمکاران داناست |
| قُلْ اِنَّ الْمَوْتَ الَّذى تَفِرّونَ مِنْهُ | بگو: «مرگی که از آن فرار می‌کنید، |
| فَاِنَّهو مُلاقیکُمْ | با شما دیدار می‌کند؛ |
| ثُمَّ تُرَدّونَ اِلیٰ عالِم الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ | سپس به سوی دانای پنهان و آشکار بازگردانده می‌شوید |
| فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلونَ (8) | آنگاه از آنچه انجام می‌دادید، آگاهتان می‌کند» |
| یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا | ای کسانی که ایمان آورده‌اید، |
| اِذا نودِیَ لِلصَّلاهِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَهِ | «چون شما را به نماز روز جمعه بخوانند، |
| فَاسْعَوْا اِلیٰ ذِکْرِ اللّهِ وَ ذَرُوا الْبَیْعَ | به سوی نماز و یاد خدا، بشتابید؛ و داد و ستد را رها کنید؛ |
| ذٰلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمونَ (9) | این برایتان بهتر است، اگر بدانید |
| فَاِذا قُضِیَتِ الصَّلاهُ فَانْتَشِروا فِى الْاَرْضِ | سپس وقتی نماز تمام شد، در زمین پراکنده شوید؛ |
| وَ ابْتَغوا مِنْ فَضْلِ اللّه | و از فضل خدا طلب کنید؛ |
| وَ اذْکُرُوا اللّهَ کَثیرًا لَعَلَّکُمْ تُفْلِحونَ (10) | و خدا را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید |
| وَ اِذا رَاَوْا تِجارَهً اَوْ لَهْوًا | هرگاه تجارت یا نوعی سرگرمی را می‌بینند، |
| انْفَضّوا اِلَیْها وَ تَرَکوکَ قائِمًا | بجای نماز به سوی آن می‌روند و تو را که ایستاده‌ای رها می‌کنند! |
| قُلْ ماعِنْدَ اللّهِ خَیْرٌمِنَ الَّهوِ وَمِنَ التِّجارَهِ | بگو: «آنچه نزد خداست، از سرگرمی و داد وستد بهتر است |
| وَ اللّهُ خَیْرُ الرّازِقینَ (11) | و خدا بهترین روزی‌دهندگان است». |
