سوره ملک آیات 15 تا 24 – نشانه های خداوند در طبیعت

این صفحه شامل سوره ملک آیات 15 تا 24 از کلام الله مجید است که به نشانه‌های خداوند در طبیعت می‌پردازد. در این آیات، خداوند با ذکر مثال‌هایی از طبیعت، از جمله زمین، آسمان، پرندگان و نعمت‌های الهی، به یادآوری نشانه‌های خود برای مردم می‌پردازد تا آن‌ها را به سپاس‌گزاری و یگانه پرستی دعوت کند. خواننده محترم می‌تواند با مطالعه این آیات، با حکمت و استدلال قرآن در سوق دادن توجه انسان به نشانه‌های الهی آشنا شود.

هُوَ الَّذى جَعَلَ لَکُمُ الْاَرْضَ ذَلولًااوست کسی که، زمین را برایتان رام کرد[i]
فَامْشوا فى مَناکِبِهاپس بر دشتهای هموار[ii] آن راه بروید؛
وَ کُلوا مِنْ رِزْقِه‌ى وَ اِلَیْهِ النُّشورُ (15)‏و از روزیش بخورید و بازگشت همه به سوی اوست
اَ اَمِنْتُمْ مَنْ فِى السَّماءِآیا شما ایمنید از قهر کسی که در آسمان است،
اَنْ یَخْسِفَ بِکُمُ الْاَرْضَ فَاِذا هِیَ تَمورُ (16)‏که ناگاه، با رانش زمین، شما را در آن فرو بَرَد؟
اَمْ اَمِنْتُمْ مَنْ فِى السَّماءِیا ایمنید از قهر کسی که در آسمان است،
اَنْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حاصِبًاکه بر شما تند‌بادی از شن بفرستد؟
فَسَتَعْلَمونَ کَیْفَ نَذیرِ (17)‏امّا خواهید دانست اخطار دادن من چگونه است؟
وَ لَقَدْ کَذَّبَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْو کسانی که پیش از آنان بودند، خبرِ پیامبران را دروغ شمردند، ؛
فَکَیْفَ کانَ نَکیرِ (18)‏پس بنگرید، مجازاتم چگونه بود؟
اَوَ لَمْ یَرَوْا اِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْو مگر پرندگان را در بالای سرشان ندیدند،
صافّاتٍ وَ یَقْبِضْنَکه چگونه بال می‌گشایند و گاهی بالشان را جمع می‌کنند؟
ما یُمْسِکُهُنَّ اِلَّا الرَّحْمٰنُکسی جز خدای رحمان، آنها را هنگام پرواز نگهداری نمی‌کند؛
اِنَّهو بِکُلِّ شَىْءٍ بَصیرٌ (19)‏که او به هر چیزی بیناست
اَمْ مَنْ هٰذَا الَّذى هُوَ جُنْدٌ لَکُمْیا این کسی که لشکر شماست،
یَنْصُرُکُمْ مِنْ دونِ الرَّحْمٰنِدر برابر خدای رحمان شما را یاری می­کند؟
اِنِ الْکافِرونَ اِلّا فى غُرورٍ (20)‏منکرانِ حقیقت ، جز در فریب نیستند
اَمْ مَنْ هٰذَا الَّذى یَرْزُقُکُمْیا چه کسی به شما روزی می‌‌دهد،
اِنْ اَمْسَکَ رِزْقَهواگر خداوند از روزی‌دادن خودداری کند؟
بَلْ لَجّوا فى عُتُوٍّ وَ نُفورٍ (21)‏بلکه اینها در سرکشی و فرار از حق ، اصرار دارند
اَفَمَنْ یَمْشى مُکِبًّا عَلیٰ  وَجْهِه‌ى اَهْدیٰآیا کسی که صورتش برخاک کشیده می‌شود، هدایت یافته‌تر است،
اَمْ مَنْ یَمْشى سَوِیًّا عَلیٰ  صِراطٍ مُسْتَقیمٍ (22)‏یا کسی که در حالت ایستاده، به راه راست می‌رود؟
قُلْ هُوَ الَّذى اَنْشَاَکُمْبگو: «اوست کسی که شما را آفرید
وَ جَعَلَ ‌لَکُمُ السَّمْعَ وَ الْاَبْصارَ وَ الْاَفْئِدَهَو برایتان گوش و چشم و دل‌ قرار داد،
قَلیلًا ما تَشْکُرونَ (23)‏ولی چه اندک شکر می‌کنید!»
قُلْ هُوَ الَّذى ذَرَاَکُمْ فِى الْاَرْضِبگو: «اوست که شما را آفرید و در زمین پراکنده کرد
وَ اِلَیْهِ تُحْشَرونَ (24)‏و به سوی او بُرده شده و جمع می‌گردید».

[i] کلمه ذلول در زبان عرب به شتری گفته می شده که نرم و آرام در حال حرکت است.

 [ii] ترجمه کلمه «مناکب» شانه ها می‌باشد. منظور از شانه زمین همان دشتهای هموار زمین است.

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

  • اوست کسی که، زمین را برایتان رام کرد پس بر دشت های هموار آن راه بروید ‌و از روزیش بخورید و بازگشت همه به سوی اوست ‏؛ آیا شما ایمنید از قهر کسی که در آسمان است، که ناگاه، با رانش زمین، شما را در آن فرو بَرَد؟ ‏یا ایمنید از قهر کسی که در آسمان است، که بر شما تند‌بادی از شن بفرستد؟ چه کسی به شما روزی می‌‌دهد، اگر خداوند از روزی‌دادن خودداری کند؟ بگو: «اوست کسی که شما را آفرید ‌و برایتان گوش و چشم و دل‌ قرار داد، ولی چه اندک شکر می‌کنید!» ‏بگو: «اوست که شما را آفرید و در زمین پراکنده کرد و به سوی او بُرده شده و جمع می‌گردید». ‏

دسترسی سریع به سایر سوره ها و آیات قرآن

ترتیب نزول 5 / سوره مدنی / تعداد آیات 7

نقطه
Logo