این صفحه شامل سوره حاقه آیات 30 تا 37 از کلام الله مجید است و به سرنوشت افراد بی‌ایمانی می‌پردازد که در دنیا به نیازمندان کمک نمی‌کردند. در این آیات خداوند متعال این افراد را به عذابی سخت در آتش دوزخ و زنجیرهایی به طول هفتاد ذرع تهدید می‌کند. همچنین بیان می‌شود که در آنجا هیچ دوست و خوراکی جز چرکابه نخواهند داشت. پس با توجه به این آیات می توانیم به اهمیت ایمان و یاری به بندگان خداوند پی برده و با عمل به این دستورات از عذاب الهی در امان بمانیم.
«بگیریدش و او را در غُلّ ببندید (30) و به دوزخ کشانید
ثُمَّ فى سِلْسِلَهٍ ذَرْعُها سَبْعونَ ذِراعًا فَاسْلُکوهُ (32)
آنگاه او را در زنجیری به درازی هفتاد ذرع[i] به بند کشید
اِنَّهو کانَ لایُؤْمِنُ بِاللّهِ الْعَظیمِ (33)
چرا که او، به خدای بزرگ ایمان نمی‌آورده
وَ لایَحُضُّ عَلیٰ طَعامِ الْمِسْکینِ (34)
و کسی را بر خوراک دادن به بینوایان، تشویق نمی‌کرده
فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هٰهُنا حَمیمٌ (35)
در نتیجه، او امروز در اینجا، هیچ دوست صمیمی ندارد
وَ لاطَعامٌ اِلّا مِنْ غِسْلینٍ (36)
و جز چرکابه، خوراکی هم ندارد
لا یَأْکُلُهو اِلَّا الْخاطِئونَ (37)
که جز گنهکاران، از آن نمی‌خورند».
[i] حلقه‌های این زنجیر، نشان از کارهای زشت و ظالمانه آن انسان دارد، شاید 70 ذرع بودن این زنجیر هم اشاره‌ای به عمر متوسط انسان بدکار دارد، گویا هر سال یک حلقه زنجیر برای خودش ساخته است!
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است :
«بگیریدش و او را در غُلّ ببندید و به دوزخ کشانید؛ چرا که او، به خدای بزرگ ایمان نمی‌آورده و کسی را بر خوراک دادن به بینوایان، تشویق نمی‌کرده؛ در نتیجه، او امروز، هیچ دوست صمیمی ندارد و جز چرکابه، خوراکی هم ندارد که جز گنهکاران، از آن نمی‌خورند».
