در این نوشتار، سوره مزمل آیات 1 تا 11 از قرآن کریم به همراه ترجمه فارسی آن آمده است. این آیات حاوی اولین وحی الهی به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌باشد که ایشان را به برپایی نماز شب و تلاوت قرآن دعوت می‌کند. همچنین بر پایداری و صبر در برابر مخالفان تأکید دارد. با مطالعه این آیات می‌توان با محتوای ابتدایی‌ترین وحی الهی و نخستین دستورات به پیامبر اسلام آشنا شد.
| بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
| یا اَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ (1) قُمِ اللَّیْلَ اِلّا قَلیلًا (2) | ای جامه بر خود پیچیده[i] شب را به جز اندکی از آن، بپا خیز |
| نِصْفَهو اَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلیلًا (3) | نیمی از شب را، یا از آن نیمه، اندکی کم کن |
| اَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلًا (4) | یا بر آن بیفزا، [ii] و قرآن را شمرده شمرده، و با دقّت، بخوان |
| اِنّا سَنُلْقى عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقیلًا (5) | که ما بر تو گفتاری ارزشمند و گرانمایه، القا خواهیم کرد |
| اِنَّ ناشِئَهَ اللَّیْلِ هِیَ اَشَدُّ وَطْئًا | قطعاً برخاستن از خواب در شب برای عبادت، مؤثّرتر |
| وَ اَقْوَمُ قیلًا (6) | و قرائت قرآن و دعا در شب، ثمربخش‌ترین گفتار است |
| اِنَّ لَکَ فِى النَّهارِ سَبْحًا طَویلًا (7) | قطعاً تو در روز، تلاشی مستمر و فراوان داری |
| وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ | و نام خدایی را یاد کن که صاحب اختیار تو می‌باشد؛ |
| وَ تَبَتَّلْ اِلَیْهِ تَبْتیلًا (8) | از همه چیز جدا شو و کاملاً به سوی او برو |
| رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ | خدایی که صاحب اختیار شرق تا غرب است |
| لا اِلٰهَ اِلّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکیلًا (9) | خدایی جز او نیست، پس او را وکیل خویش قرار بده |
| وَ اصْبِرْ عَلیٰ ما یَقولونَ | و آنچه را مخالفانت می‌گویند، تحمّل کن؛ |
| وَ اهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمیلًا (10) | و آنان را به نیکویی، تَرک نما |
| وَ ذَرْنى وَ الْمُکَذِّبینَ اُولِى النَّعْمَهِ | و مرا با تکذیب‌کنندگان مُرفّه ، واگذار |
| وَ مَهِّلْهُمْ قَلیلًا (11) | و اندکی مهلتشان ده . |
[i] پیامبربزرگوار بعد از نزول اولین وحی آنچنان اضطراب و لرزش وجودش را فرا گرفت که خود را به خانه رساند و جامه ای به خود پیچید. در این هنگام فرشته وحی برای دومین بار بر او نازل گردید و این آیات به او وحی شد و با این آیاتی که به او وحی شده بود آرامش یافت. از این آیات می شود فهمید که در سختی ها به نماز شب پناه ببریم تا درهای رحمت باز شود.
[ii] نیمی از شب را به عبادت مشغول شو،کمی بیشتر یا کمتر مهم نیست، مهم آن است که نیمه شب بلند شویم و به عبادت بپردازیم. منظور از شب زنده داری چیست؟ خدا نمی‌خواهد انسان را به مشقت و سختی بیاندازد، بلکه نمی خواهد رشد و شکوفایی در ما ایجاد کند، خدای کریم که نیازی به عبادت ما ندارد امّا چرا از این گنج پر بها بهره نبریم، اگر نیمه شب بلند شویم و نماز بخوانیم و قرآن را با تفکر تلاوت کنیم، عشقی در قلب ما رشد می کند و همچون گنجی گران بها وجود انسان برای همه اطرافیانش مبارک می‌شود.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- قرآن را شمرده شمرده، و با دقّت، بخوان؛ قطعاً برخاستن از خواب در شب برای عبادت، مؤثّرتر و قرائت قرآن و دعا در شب، ثمربخش‌ترین گفتار است؛ تو در روز، تلاشی مستمر و فراوان داری و نام خدایی را یاد کن که صاحب اختیار تو می‌باشد؛ از همه چیز جدا شو و کاملاً به سوی او برو ، خدایی که صاحب اختیار شرق تا غرب است، خدایی جز او نیست، پس او را وکیل خویش قرار بده ؛ آنچه را مخالفانت می‌گویند، تحمّل کن و آنان را به نیکویی، تَرک نما
