در این مقاله، سوره مدثر آیات 42 تا 48 از کلام الله با موضوع گفتگوی بهشتیان و اهل دوزخ آمده است. این آیات به توصیف سؤال و جوابی میان اهل بهشت و ساکنان دوزخ درباره علت ورودشان به جهنم می‌پردازد. در این گفتگو، اهل دوزخ بی‌توجهی خود به نماز و کمک به مستمندان و سپری کردن وقت در باطل‌گویی و انکار معاد را دلیل ورودشان به جهنم می‌دانند.
ما سَلَکَکُمْ فى سَقَرَ (42)
میپرسند: «چه چیز شما را در دوزخ وارد کرد؟»
قالوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلّینَ (43)
می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم
وَ لَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکینَ (44)
و به بینوایان غذا نمی‌دادیم
وَ کُنّا نَخوضُ مَعَ الْخائِضینَ (45)
و با کسانی که سرگرم باطل بودند، سرگرم می‌شدیم
وَ کُنّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدّینِ (46)
و روز جزا را دروغ می‌شمردیم
حَتّیٰ اَتانَا الْیَقینُ (47)
تا اینکه مرگ به سراغمان آمد»
فَما تَنْفَعُهُمْ شَفاعَهُ الشّافِعینَ (48)
پس کمک شفاعت‌کنندگان، برای آنها سودی ندارد
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
می پرسند: «چه چیز شما را در دوزخ وارد کرد؟» می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم و به بینوایان غذا نمی‌دادیم و با کسانی که سرگرم باطل بودند، سرگرم می‌شدیم و روز جزا را دروغ می‌شمردیم تا مرگ به سراغمان آمد»
