این نوشتار شامل سوره مدثر آیات 49 تا 56 از قرآن کریم می‌باشد که در آن خداوند متعال به بی‌توجهی و عدم پذیرش انذار الهی توسط برخی افراد اشاره می‌کند. در این آیات، آن دسته از مردم که از پذیرش هشدارها و نصایح الهی سرباز می‌زنند به الاغ‌های وحشی تشبیه شده‌اند که از شیر می‌گریزند. در ادامه بیان شده که هدایت و پذیرش حقیقت تنها به خواست خداوند است و تنها اوست که شایستگی تقوا و آمرزش را دارد. این آیات حاوی پندها و آموزه‌های ارزشمندی در مورد پاسخ به فراخوان الهی است.
فَما لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَهِ مُعْرِضینَ (49)
حال، چرا آنان این نصیحت مهم را نمی‌پذیرند!؟
کَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَهٌ (50)
گویا آنان، الاغ‌هایی رمیده‌اند
فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَهٍ (51)
که از شیری درّنده، فرار کرده‌اند
بَلْ یُریدُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ
بلکه هر یک از آنان می‌خواهد
اَنْ یُؤْتیٰ صُحُفًا مُنَشَّرَهً (52)
که بر او «کتاب‌های آسمانی گشوده شده» ، نازل شود
کَلّا بَلْ لایَخافونَ الْآخِرَهَ (53)
هرگز، بلکه آنان از آخرت نمی‌ترسند
کَلّا اِنَّهو تَذْکِرَهٌ (54)
هرگز این قرآن، بشری نیست؛ این نصیحت مهمی است
فَمَنْ شاءَ ذَکَرَهو (55)
از این رو هر کس بخواهد، از آن پند می‌گیرد
وَ ما یَذْکُرونَ اِلّا اَنْ یَشاءَ اللّهُ
و پند نمی‌گیرند، مگر آنکه خدا بخواهد
هُوَ اَهْلُ التَّقْویٰ
فقط خدا شایستگی دارد که انسان از او حساب بَرَد
وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَهِ (56)
و فقط او شایسته است که بندگانش را ببخشد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
هرگز این قرآن، بشری نیست؛ این نصیحت مهمی است، از این رو هر کس بخواهد، از آن پند می‌گیرد، و پند نمی‌گیرند، مگر آنکه خدا بخواهد؛ فقط خدا شایستگی دارد که انسان از او حساب بَرَد و فقط او شایسته است که بندگانش را ببخشد.
