
این صفحه شامل سوره قیامت آیات 26 تا 35 از کلام الله مجید است که به توصیف حالت زیانکاران در هنگام مرگ میپردازد. این آیات صحنههایی از لحظات پایانی زندگی کافران را به تصویر میکشند؛ از جمله لحظهای که جان به گلوگاه میرسد و پاها از شدت اضطراب به هم میپیچند. این آیات سرانجام تلخ کفار را ترسیم میکنند، آنان که نه حقیقت را پذیرفتهاند و نه نماز خواندهاند، بلکه کفر ورزیده و از حق روی گرداندهاند. خداوند تعالی در پایان این آیات با عبارت “وای بر تو!” به شدت از آنها انتقاد میکند.
کَلّا اِذا بَلَغَتِ التَّراقِیَ (26) | هرگز چنین نیست؛ هنگامیکه جان به گلوگاه برسد[i] |
وَ قیلَ مَنْ راقٍ (27) | و گفته شود: «چه کسی افسونگر و چارهساز بلا است؟» |
وَ ظَنَّ اَنَّهُ الْفِراقُ (28) | و شخصِ رو به موت، بداند که “زمان جدایی” است |
وَ الْتَفَّتِ السّاقُ بِالسّاقِ (29) | و ساق های پا از شدّت اضطراب، به هم بپیچند |
اِلیٰ رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمَساقُ (30) | در آن روز مسیرها، به سوی خدای تو میباشد |
فَلا صَدَّقَ وَ لاصَلّیٰ (31) | امّا او، نه دستورات الهی را قبول کرده و نه نماز خوانده |
وَ لٰکِنْ کَذَّبَ وَ تَوَلّیٰ (32) | بلکه آنها را دروغ دانست و روبرگرداند |
ثُمَّ ذَهَبَ اِلیٰ اَهْلِهى یَتَمَطّیٰ (33) | سپس با سرمستی و غرور، به سوی خانوادهی خود رفت |
اَوْلیٰ لَکَ فَاَوْلیٰ (34) ثُمَّ اَوْلیٰ لَکَ فَاَوْلیٰ (35) | وای بر تو (34) بار دیگر وای بر تو، وای ! |
[i] کلمه «تراقی» به معنی استخوان ترقوه است ولی این ترکیب به معنی نزدیکی مرگ است.
بد است، توجه داشته باشد: