این مطلب شامل سوره انسان آیات 12 تا 22 از کلام الله مجید است که توصیفی زیبا از بهشت الهی و ویژگی‌های بندگان برگزیده خداوند در آن ارائه می‌دهد. این آیات، ضمن بیان جایگاه رفیع اهل بهشت، بر اهمیت یاد خدا، نماز، صبر و پرهیز از گناه تأکید دارند. همچنین یادآور می‌شوند که هدایت الهی مسیری است که خداوند برای بندگان مخلص خود قرار داده و در مقابل، عذاب دردناکی نیز برای ستمکاران مهیا کرده است. خواندن این آیات و تأمل در معانی آنها می‌تواند راهگشای ما در رسیدن به سعادت و کمال باشد.
| وَ جَزاهُمْ بِما صَبَروا | و پاداش آنها بخاطرصبرشان، |
| جَنَّهً وَ حَریرًا (12) | باغ بهشتی و لباسهای حریر[i] میباشد |
| مُتَّکِئینَ فیها عَلَى الْاَرائِکِ | در آنجا همواره بر تخت‌ها تکیه می‌زنند، |
| لا یَرَوْنَ فیها شَمْسًا وَ لازَمْهَریرًا (13) | در آنجا نه آفتابی تند می‌بینند و نه سرمایی سخت |
| وَ دانِیَهً عَلَیْهِمْ ظِلالُها | وسایه‌های درختان انبوه ونزدیک یکدیگر، بر آنان گسترده ؛ |
| وَ ذُلِّلَتْ قُطوفُها تَذْلیلًا (14) | و میوه‌هایش کاملاً در دسترس است |
| وَ یُطافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَهٍ مِنْ فِضَّهٍ | و خدمتکاران بهشتی برگردِ آنان، ظروفی از نقره می‌گردانند؛ |
| وَ اَکْوابٍ کانَتْ قَواریرَا (15) | و نیز در جام‌هایی بلورین پذیرایی می‌شوند |
| قَواریرَ مِنْ فِضَّهٍ قَدَّروها تَقْدیرًا (16) | بلورهایی از نقره، که به زیبایی و دقیق اندازه زده‌اند |
| وَ یُسْقَوْنَ فیها کَأْسًا | و در آنجا از شربتی به آنان نوشانیده می‌شود، |
| کانَ مِزاجُها زَنْجَبیلًا (17) | که طعم آن با زنجبیل آمیخته باشد |
| عَیْنًا فیها تُسَمّیٰ سَلْسَبیلًا (18) | از چشمه‌ای در آنجا که «سلسبیل» نامیده می‌شود |
| وَ یَطوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدونَ | برای پذیرایی، نوجوانانی همیشه شاداب و جوان گِردشان می‌گردند؛ |
| اِذا رَاَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثورًا (19) | وقتی آنان را ببینی، می‌پنداری مرواریدهایی پراکنده‌اند |
| وَ اِذا رَاَیْتَ ثَمَّ رَاَیْتَ نَعیمًا وَ مُلْکًا کَبیرًا (20) | آنجا، تا چشم کار میکند، سرزمینی پرنعمت و بزرگ می‌بینی |
| عالِیَهُمْ ثِیابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَ اِسْتَبْرَقٌ | گاه، جامه‌ی ابریشم سبزِ نازک برتن دارند و گاه ابریشمی‌ضخیم |
| وَ حُلّوا اَساوِرَ مِنْ فِضَّهٍ | و به دستبندهایی از نقره آراسته شده‌اند؛ |
| وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَرابًا طَهورًا (21) | وخدای مهربانشان، به آنان شرابی‌پاک می‌نوشانَد[ii] |
| اِنَّ هٰذا کانَ لَکُمْ جَزاءً | و میگوید: «این پاداشی است برای شما؛ |
| وَ کانَ سَعْیُکُمْ مَشْکورًا (22) | و تلاش شما در نیکی‌ها همیشه مورد قدردانی است».[iii] |
[i] در این آیه دو پاداش برای بهشتیان ذکر کرده است: 1-بهشت 2-حریر، در نظر اول این دو پاداش ناهمگون است بهشت با آن همه نعمتی که در آن است چطور در کنار لباس حریر قرارگرفته است؟ شاید منظور از حریر در این آیه اشاره به پاداش دیگری است که برای شناخت آن باید به ریشه این کلمه توجّه کرد. حریر از ماده حور، به «معنای آزاد» بودن است. نعمت آزادی که برای بهشتیان وجود دارد، مهمترین نعمت است و جهنّمیان از این نعمت محرومند . به همین دلیل از جهنّم با کلمه «سجّین=زندان» نام برده است.
[ii] نوشیدنی‌های بهشتی گاه توسط خود فرد نوشیده می‌شود که در آیه 5 به آن اشاره شده و گاه در مرحله بالاتر، توسط ملائک و میزبانان بهشت به نیکوکاران داده می‌شود، که در آیه 17 به آن اشاره شده، امّا بهترین و بالاترین آنها، شرابی است که خداوند رحیم به انسان می‌نوشاند و در این آیه به آن اشاره شده است.
[iii] خداوند در چهار آیه، از انسان تشکر میکند و می‌فرماید عمل خوب شما را، همواره در نظر دارم.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- پاداش نیکوکاری و صبر، باغ بهشتی و لباسهای حریر میباشد ، در آنجا همواره بر تخت‌ها تکیه می‌زنند، آنجا نه آفتابی تند می‌بینند و نه سرمایی سخت و سایه‌های درختان انبوه و نزدیک یکدیگر، بر آنان گسترده؛ میوه‌هایش کاملاً در دسترس است و خدمتکاران بهشتی برگردِ آنان، ظروفی از نقره می‌گردانند؛ در جام‌هایی بلورین پذیرایی می‌شوند، بلورهایی از نقره، که به زیبایی و دقیق اندازه زده‌اند؛ در آنجا از شربتی به آنان نوشانیده می‌شود، که طعم آن با زنجبیل آمیخته باشد، آنجا، تا چشم کار میکند، سرزمینی پر نعمت و بزرگ می‌بینی؛ گاه، جامه‌ی ابریشم سبزِ نازک بر تن دارند و گاه ابریشمی‌ضخیم، و به دستبندهایی از نقره آراسته شده‌اند؛وخدای مهربانشان، به آنان شرابی‌پاک می‌نوشانَد و میگوید: «این پاداشی است برای شما؛و تلاش شما در نیکی‌ها همیشه مورد قدردانی است».
