
این مقاله حاوی سوره عبس آیات 1 تا 16 از کلام الله مجید میباشد که در آن به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد چگونگی برخورد با مردمی که به سوی او میآیند، توصیههایی میکند. در این آیات، خداوند به پیامبر میفرماید که نباید از هدایت کسانی که با اخلاق بد و بیتوجهی نزد تو میآیند ناامید شود و همچنین نباید کسانی را که با ترس و اضطراب به دنبال هدایت هستند رها کند. این آیات، دارای پندهایی برای تمام انسانهاست تا از آنها عبرت بگیرند.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
عَبَسَ وَ تَوَلّیٰ (1) | چهره در هم کشید و پشت کرد |
اَنْ جاءَهُ الْاَعْمیٰ (2) | که آن نابینا نزدش آمد |
وَ ما یُدْریکَ لَعَلَّهو یَزَّکّیٰ (3) | و تو چه میدانی؟ شاید او به پاکی گراید |
اَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْریٰ (4) | یا پند بگیرد در نتیجه، اندرز برای او مفید واقع شود[i] |
اَمّا مَنِ اسْتَغْنیٰ (5) | امّا کسی که خود را بینیاز دانست |
فَاَنْتَ لَهو تَصَدّیٰ (6) | تو به او رومیآوری و به او میپردازی؟ |
وَ ما عَلَیْکَ اَلّا یَزَّکّیٰ (7) | حال آن که ایرادی بر تو نیست که وی، نخواهد پاک شود |
وَ امّا مَنْ جاءَکَ یَسْعیٰ (8) | و امّا کسی که شتابان به نزدت آمد |
وَ هُوَ یَخْشیٰ (9) | در حالی که میترسید |
فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّیٰ (10) | تو از او صرف نظر میکنی؟ |
کَلّا اِنَّها تَذْکِرَهٌ (11) | هرگز چنین مباش ، این آیات پند دهنده است |
فَمَنْ شاءَ ذَکَرَهو (12) | که هر کس بخواهد از آن عبرت و توجّه میگیرد |
فى صُحُفٍ مُکَرَّمَهٍ (13) | این قرآن نوشته شده، در صفحاتی گرامی و ارجمند است |
مَرْفوعَهٍ مُطَهَّرَهٍ (14) | والا و پاک شده |
بِاَیْدى سَفَرَهٍ (15) | به دست سفیران و نویسندگانی |
کِرامٍ بَرَرَهٍ (16) | ارجمند و نیکوکار |
[i] مفسرین آن فرد نابینا را «ابن مکتوم» دانستهاند که پیامبر(ص) در حین صحبت با یکی از سران قریش، به او بی توجهی نمود و مورد بازخواست خداوند واقع گردید، از آن پس این شخص جزء نزدیکان پیامبر شد و همواره مورد توجّه آن حضرت قرار داشت.
خوب است به شرطی که: