
این مقاله شامل سوره غاشیه آیات 1 تا 16 از کلام الله مجید است که به توصیف صحنه رستاخیز و وضعیت مردم در قیامت میپردازد. در این آیات، دو گروه از مردم در روز قیامت معرفی شدهاند: گروهی که چهرههایشان شرمسار است و دچار عذاب الهی می شوند و گروه دیگری که چهرههایشان شاداب است و به بهشت وارد میشوند. جزئیات بیشتری از وضعیت این دو گروه در آخرت در ادامه آیات شرح داده شده است.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
هَلْ اَتاکَ حَدیثُ الْغاشِیَهِ (1) | آیا به تو حکایت «آن پوشاننده -قیامت-» رسیده است |
وُجوهٌ یَوْمَئِذٍ خاشِعَهٌ (2) | چهرههایی در آن روز شرمسارند |
عامِلَهٌ ناصِبَهٌ (3) | آنان که تلاشکرده و خسته شده، ولی بجایی نرسیدهاند |
تَصْلیٰ نارًا حامِیَهً (4) | در آتشی سوزان، وارد میشوند |
تُسْقیٰ مِنْ عَیْنٍ آنِیَهٍ (5) | از چشمهای داغ، به آنان آب نوشانده شود |
لَیْسَ لَهُمْ طَعامٌ اِلّا مِنْ ضَریعٍ (6) | آنان، خوراکی جز «خارِ خشک زهرآلود» ندارند |
لا یُسْمِنُ وَ لایُغْنى مِنْ جوعٍ (7) | که نه فربه کند و نه برای رفع گرسنگی، به کار آید |
وُجوهٌ یَوْمَئِذٍ ناعِمَهٌ (8) | چهرههایی دیگر، در آن روز شادابند |
لِسَعْیِها راضِیَهٌ (9) | آنان، به خاطر کوشش خود در دنیا، خشنودند |
فى جَنَّهٍ عالِیَهٍ (10) | در بوستانی بلندمرتبه هستند |
لا تَسْمَعُ فیها لاغِیَهً (11) | در آنجا سخنی بیهوده نمیشنوند |
فیها عَیْنٌ جارِیَهٌ (12) | در آنجا چشمهای روان است |
فیها سُرُرٌ مَرْفوعَهٌ (13) | در آن تختهایی بلند است |
وَ اَکْوابٌ مَوْضوعَهٌ (14) | و جامهایی نهادهشده |
وَنَمارِقُ مَصْفوفَهٌ (15) وَ زَرابِیُّ مَبْثوثَهٌ(16) | و بالشهایی چیده شده و فرشهای گسترده زربافت. |
خوب است به شرطی که: