این نوشتار حاوی سوره غاشیه آیات 17 تا 26 از کلام الله مجید است که نشانههای الهی و اندرزهای قرآنی را بیان میکند. در این آیات، خداوند متعال به پدیدههای طبیعت همچون شتر، آسمان، کوهها و زمین اشاره میکند و انسان را به تفکر در آفرینش آنها دعوت مینماید. در ادامه پیامبر اکرم (ص) را به اندرز دادن به مردم و یادآوری روز محاسبه الهی سفارش میفرماید.
[i] خداوند هرگز نخواسته که انسان، با اجبار، دین را قبول کند. وظیفه پیامبر فقط دعوت است.
[ii] بعضی از دینداران گمان دارند که پیامبران(ص) و امامان(ع) در قیامت در کار حسابرسی مردم دخالتی دارند، امّا این آیات نشان میدهد که تنها حسابرس مردم، خداوند متعال است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
آیا به شتر نمینگرند، که چگونه آفریده شده ؟ و به آسمان، که چگونه برافراشته شده ؟ و به کوهها، که چگونه برپا داشته شده ؟ و به زمین، که چگونه گسترده شده ؟ پس اندرز ده، که تو فقط، اندرز دهندهای، بر آنان هرگز چیره نیستی؛ کسی که پشت کند و کفر ورزد ، خدا او را به عذابی، که بزرگترین است، مجازات میکند؛ در حقیقت بازگشت آنان، فقط به سوی ماست ، آنگاه قطعاً حساب آنان هم، فقط بر عُهده ماست.