این مقاله درباره سوره فجر آیات ۱ تا ۱۴ از قرآن کریم است که به هلاکت اقوام گذشته همچون قوم عاد، اهالی شهر ارم، ثمودیان و فرعون می‌پردازد. این آیات ضمن یادآوری سرنوشت اقوامی که به دلیل طغیان و فساد، مستحق عذاب الهی شدند، بیان می‌دارند که خداوند همواره بر اعمال بندگانش نظاره دارد و کسانی را که مرتکب فساد شوند، به مجازات خواهد رساند. پیام اصلی این آیات توجه دادن به این نکته است که ظلم و طغیان سرانجام نیکویی ندارد.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ
به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی
وَ الْفَجْرِ (۱) وَ لَیالٍ عَشْرٍ (۲)
سوگند به «سپیده‌دم» (۱) سوگند به «شب‌های دهگانه»
وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ (۳)
سوگند به زوج -مخلوقات- و سوگند به فرد -خالق-
وَ اللَّیْلِ اِذا یَسْرِ (۴)
سوگند به «شب، وقتی سپری می‌شود»
هَلْ فى ذٰلِکَ قَسَمٌ لِذى حِجْرٍ (۵)
آیا در اینها، برای خردمند نیاز به سوگندی هست؟
اَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعادٍ (۶)
آیا تأمّل نکرده‌ای که خدایت با قوم عاد چه کرد؟
اِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ (۷)
و با اهالی شهر “اِرَم”، که دارای ساختمان‌های بلند بود
در نتیجه، مجازات الهی، مانندِ تازیانه‌ای بر سر آنها فرود آمد
اِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصادِ (۱۴)
بی تردید، صاحب اختیارت، در کمین‌گاه است.
[i] کلمه «اوتاد» را به «میخها» ترجمه کرده‌اند که درست است ولی به نظر می‌رسد منظور در آیه فوق این نباشد. میخی که برای شکنجه و آزار اسرا و زندانیان بکار می‌رفته، مخصوص حکومت فرعون نبوده است. هر حکومت مستبدی از چنین ابزارهایی برای آزار مخالفانشان استفاده می‌کند. آنچه ویژه فراعنه مصر می‌باشد، اهرام کوه مانندی است که هنوز هم در سایر حکومت‌ها مشابه آن نیست، شباهت این اهرام به کوه کاملا ً معلوم است و در سایر آیات قرآن از کوه ها به عنوان «اوتاد» زمین نام برده شده است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
سوگند به «سپیده‌دم» سوگند به «شب‌های دهگانه» سوگند به زوج و سوگند به فرد، سوگند به «شب، وقتی سپری می‌شود» بی تردید، خدایی که صاحب اختیار توست، در کمین‌گاه بدکاران است.
