![](https://noghte.com/wp-content/uploads/2023/11/1069__اللَّيل__۲۱-آیه.jpg)
این مقاله شامل سوره لیل آیات ۱ تا ۲۱ از قرآن کریم است که دربارۀ اهمیت انفاق و تقوا بحث میکند. این سوره با سوگندهایی آغاز میشود و سپس به تشریح سرنوشت انسانها بر اساس اعمالشان میپردازد. در ادامه، اهمیت انفاق و تقوا به عنوان راه رستگاری مورد تأکید قرار گرفته و انسانها از عاقبت بد کسانی که حق را انکار میکنند برحذر داشته شدهاند. این سورۀ مبارکه پیام مهمی دربارۀ ارزش ایمان و کار نیک برای تمام انسان های خردمند دارد.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
وَ اللَّیْلِ اِذا یَغْشیٰ (۱) | سوگند به «شب، هنگامی که همه جا را بپوشاند» |
وَ النَّهارِ اِذا تَجَلّیٰ (۲) | سوگند به «روز، هنگامیکه جلوهگری کند» |
وَ ما خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْاُنْثیٰ (۳) | سوگند به «آن وجود یکتایی که نر و مادّه را آفرید» |
اِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتّیٰ (۴) | که تلاش شما در جهات گوناگون است |
فَاَمّا مَنْ اَعْطیٰ وَ اتَّقیٰ (۵) | در این میان، آنکه مالش را بخشید و خویشتنداری کرد |
وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنیٰ (۶) | و آن نیکوترین -بهشت- را پذیرفت |
فَسَنُیَسِّرُهو لِلْیُسْریٰ (۷) | او را در آسانترین مسیر، قرار خواهیم داد |
وَ امّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنیٰ (۸) | و امّا آن کس که بخل ورزید و خود را بینیاز دانست |
وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنیٰ (۹) | و آن نیکوترین را (بهشت) دروغ دانست |
فَسَنُیَسِّرُهو لِلْعُسْریٰ (۱۰) | برای او، دشوارترین مسیر را آماده خواهیم کرد |
وَ ما یُغْنى عَنْهُ مالُهو اِذا تَرَدّیٰ (۱۱) | و هنگامیکه به هلاکت افتد، مالش به کارش نمیآید |
اِنَّ عَلَیْنا لَلّهُدیٰ (۱۲) | مسلّماً هدایت بر عهدهی ماست |
وَ اِنَّ لَنا لَلْآخِرَهَ وَ الْاولیٰ (۱۳) | و بیشک آخرت و دنیا از آن ماست |
فَاَنْذَرْتُکُمْ نارًا تَلَظّیٰ (۱۴) | پس شما را به آتشی که زبانه میکشد، هشدار دادم |
لا یَصْلاها اِلَّا الْاَشْقیٰ (۱۵) | که تنها، بدبختترین مردم وارد آن میشوند |
اَلَّذى کَذَّبَ وَ تَوَلّیٰ (۱۶) | همان کسی که آیات الهی را دروغ شمرد و به آن پشت کرد |
وَ سَیُجَنَّبُهَا الْاَتْقیٰ (۱۷) | و پارساترین مردم، از آن دور نگهداشته خواهند شد |
اَلَّذى یُؤْتى مالَهو یَتَزَکّیٰ (۱۸) | همان کسی که مال خود را میدهد، تا پاکشود |
وَمالِاَحَدٍ عِنْدَهو مِنْ نِعْمَهٍ تُجْزیٰ (۱۹) | با آنکه هیچکس بر او حقّی نداشته، تا بخواهد جبران کند |
اِلَّا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْاَعْلیٰ (۲۰) | این بخشش، فقط برای خشنودی خدای والا مقام اوست |
وَ لَسَوْفَ یَرْضیٰ (۲۱) | و به زودی خشنود خواهد شد. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- سوگند به «شب، هنگامی که همه جا را بپوشاند» و سوگند به «روز، هنگامیکه جلوهگری کند»، سوگند به «آن وجود یکتایی که نر و مادّه را آفرید» که تلاش شما در جهات گوناگون است ؛ در این میان، آنکه مالش را بخشید و خویشتنداری کرد و آن نیکوترین -بهشت- را پذیرفت، او را در آسانترین مسیر، قرار خواهیم داد و امّا آن کس که بخل ورزید و خود را بینیاز دانست، و آن نیکوترین را (بهشت) دروغ دانست ، برای او، دشوارترین مسیر را آماده خواهیم کرد، و هنگامیکه به هلاکت افتد، مالش به کارش نمیآید ؛ مسلّماً هدایت بر عُهدهی ماست و بیشک آخرت و دنیا از آن ماست