| بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
| وَ اللَّیْلِ اِذا یَغْشیٰ (1) | سوگند به «شب، هنگامی که همه جا را بپوشاند» |
| وَ النَّهارِ اِذا تَجَلّیٰ (2) | سوگند به «روز، هنگامیکه جلوهگری کند» |
| وَ ما خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْاُنْثیٰ (3) | سوگند به «آن وجود یکتایی که نر و مادّه را آفرید» |
| اِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتّیٰ (4) | که تلاش شما در جهات گوناگون است |
| فَاَمّا مَنْ اَعْطیٰ وَ اتَّقیٰ (5) | در این میان، آنکه مالش را بخشید و خویشتنداری کرد |
| وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنیٰ (6) | و آن نیکوترین -بهشت- را پذیرفت |
| فَسَنُیَسِّرُهو لِلْیُسْریٰ (7) | او را در آسانترین مسیر، قرار خواهیم داد |
| وَ امّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنیٰ (8) | و امّا آن کس که بخل ورزید و خود را بینیاز دانست |
| وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنیٰ (9) | و آن نیکوترین را (بهشت) دروغ دانست |
| فَسَنُیَسِّرُهو لِلْعُسْریٰ (10) | برای او، دشوارترین مسیر را آماده خواهیم کرد |
| وَ ما یُغْنى عَنْهُ مالُهو اِذا تَرَدّیٰ (11) | و هنگامیکه به هلاکت افتد، مالش به کارش نمیآید |
| اِنَّ عَلَیْنا لَلّهُدیٰ (12) | مسلّماً هدایت بر عهدهی ماست |
| وَ اِنَّ لَنا لَلْآخِرَهَ وَ الْاولیٰ (13) | و بیشک آخرت و دنیا از آن ماست |
| فَاَنْذَرْتُکُمْ نارًا تَلَظّیٰ (14) | پس شما را به آتشی که زبانه میکشد، هشدار دادم |
| لا یَصْلاها اِلَّا الْاَشْقیٰ (15) | که تنها، بدبختترین مردم وارد آن میشوند |
| اَلَّذى کَذَّبَ وَ تَوَلّیٰ (16) | همان کسی که آیات الهی را دروغ شمرد و به آن پشت کرد |
| وَ سَیُجَنَّبُهَا الْاَتْقیٰ (17) | و پارساترین مردم، از آن دور نگهداشته خواهند شد |
| اَلَّذى یُؤْتى مالَهو یَتَزَکّیٰ (18) | همان کسی که مال خود را میدهد، تا پاکشود |
| وَمالِاَحَدٍ عِنْدَهو مِنْ نِعْمَهٍ تُجْزیٰ (19) | با آنکه هیچکس بر او حقّی نداشته، تا بخواهد جبران کند |
| اِلَّا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْاَعْلیٰ (20) | این بخشش، فقط برای خشنودی خدای والا مقام اوست |
| وَ لَسَوْفَ یَرْضیٰ (21) | و به زودی خشنود خواهد شد. |
