در این مقاله، سوره ضحی آیات 1 تا 11 از قرآن کریم و ترجمه فارسی آن آمده است. این سوره کوتاه اما بسیار زیبا و آموزنده، درباره نعمتهای الهی به پیامبر اسلام و امت اوست. در این سوره، خداوند به پیامبر میفرماید که او را تنها و بیکس نگذاشته و همواره از او حمایت کرده است. سپس از پیامبر و مؤمنان میخواهد که در برابر نعمتهای الهی، به یتیمان و نیازمندان نیکی کنند و از نعمتهای خدا سپاسگزاری نمایند.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ
به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی
وَ الضُّحیٰ (1)
سوگند به «اوّل روز»
وَ اللَّیْلِ اِذا سَجیٰ (2)
سوگند به «شب، چون آرام گیرد»
ما وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَ ما قَلیٰ (3)
که خدایت، تو را -ای محمّد- رها نکرده و آزرده نشده
وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْاولیٰ (4)
و قطعاً آخرت برای تو از دنیا نیکوتر است
وَلَسَوْفَ یُعْطیکَرَبُّکَ فَتَرْضیٰ (5)
و قطعاً خدایت آنقدر به تو عطا خواهدکرد، تا خشنود شوی
اَلَمْ یَجِدْکَ یَتیمًا فَآویٰ (6)
مگر تو را یتیم نیافت، آنگاه پناه داد؟
وَ وَجَدَکَ ضالًّا فَهَدیٰ (7)
و مگر تو را، “راهگمکرده” نیافت، و هدایت نکرد؟
وَ وَجَدَکَ عائِلًا فَاَغْنیٰ (8)
و مگر تو را تهیدست نیافت، و بینیازت نکرد؟
فَاَمَّا الْیَتیمَ فَلا تَقْهَرْ (9)
پس یتیم را نیازار
وَ اَمّا السّائِلَ فَلا تَنْهَرْ (10)
و نیازمند درخواستکننده را، از خود مران
وَ اَمّا بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ (11)
و از نعمت خدایت سخن بگوی.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
سوگند به «اوّل روز» سوگند به «شب، چون آرام گیرد» که خدایت، تو را -ای محمّد- رها نکرده و آزرده نشده و قطعاً آخرت برای تو از دنیا نیکوتر است و قطعاً خدایت آنقدر به تو عطا خواهد کرد، تا خشنود شوی مگر تو را یتیم نیافت، آنگاه پناه داد؟ و مگر تو را، “راهگمکرده” نیافت، و هدایت نکرد؟ و مگر تو را تهیدست نیافت، و بینیازت نکرد؟ پس یتیم را میازار و نیازمند درخواستکننده را، از خود مران و از نعمت خدایت سخن بگوی.