
این نوشتار شامل سوره قارعه آیات 1 تا 11 از کلام الله مجید است که بیان میکند روز قیامت چگونه روزی است و چه کسانی در آن روز راضی و خوشحال خواهند بود. این آیات تصویری از روز قیامت ارائه میدهد که مردم مثل پروانههای پراکنده و کوهها مثل پشم ریزه شده هستند. سپس از ترازوهای اعمال و وزن کردن کارهای انسان سخن به میان میآید. کسانی که ترازوی اعمالشان سنگین باشد، زندگی پسندیدهای خواهند داشت و کسانی که ترازوی اعمالشان سبک باشد، جایگاهشان آتش سوزان خواهد بود.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
اَلْقارِعَهُ (1) مَا الْقارِعَهُ (2) | آن «در هم کوبنده»! آن «در هم کوبنده» چیست؟ |
وَ ما اَدْراکَ مَا الْقارِعَهُ (3) | تو چه دانی که آن رویدادِ «در هم کوبنده» چیست؟ |
یَوْمَ یَکونُ النّاسُ کَالْفَراشِ الْمَبْثوثِ (4) | روزی که مردم، مانند پروانههای پراکنده شوند |
وَ تَکونُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفوشِ (5) | و کوهها مانند پشمِهای زدهشده، گَردند |
فَاَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازینُهو (6) | آنگاه، هر کس کفّهی ترازوهایش سنگین باشد |
فَهُوَ فى عیشَهٍ راضِیَهٍ (7) | وی در زندگی پسندیده ای خواهد بود |
وَ اَمّا مَنْ خَفَّتْ مَوازینُهو (8) | و امّا هر کس کفّهی ترازوهایش سبک باشد |
فَاُمُّهو هاوِیَهٌ (9) | جایگاهش «هاویه» خواهد بود |
وَ ما اَدْراکَ ما هِیَهْ (10) نارٌ حامِیَهٌ (11) | و تو چهدانی که آن چیست؟ آتشی سوزان است. |
خوب است به شرطی که: