در این مقاله به بررسی سوره بقره آیات 227 تا 230 پرداخته می‌شود. این آیات به مسائل مربوط به ازدواج، طلاق و مهریه در اسلام می‌پردازند. این آیات از قرآن کریم عنوان می‌کنند که اگر یک زوج تصمیم به طلاق می‌گیرند، این امر از لحاظ شرعی مشکلی ندارد، اما باید توجه داشت که حقوق و مسئولیت‌های طرفین در نظر گرفته شود.
| وَ اِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ | و اگر تصمیم به طلاق گرفتند، اشکالی ندارد |
| فَاِنَّ اللّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ (227) | و قطعاً خدا شنوا و داناست (227) |
| وَ الْمُطَلَّقاتُ یَتَرَبَّصْنَ بِاَنْفُسِهِنَّ ثَلاثَهَ قُروءٍ | و زنان طلاق داده شده، باید خودشان صبرکنند تا سه بار پاک شوند |
| وَ لایَحِلُّ لَهُنَّ | و در این مدّت شوهر نکنند و برای آنان جایز نیست |
| اَنْ یَکْتُمْنَ ما خَلَقَ اللّهُ فى اَرْحامِهِنَّ | که آنچه را خدا در رَحِمهایشان آفریده، پنهان کنند |
| اِنْ کُنَّ یُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْـآخِرِ | اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارند |
| وَ بُعولَتُهُنَّ اَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فى ذٰلِکَ | در این زمان، شوهرانشان برای بازگشت آنان به ازدواج، سزاوارترند؛ |
| اِنْ اَرادوا اِصْلاحًا | اگر قصد آشتی کرده‌اند؛ |
| وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذى عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْروفِ | و زنان بر اساس عرف، حقوقی متناسب با خود دارند؛ |
| وَ لِلرِّجالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَهٌ | و البتّه مردان از جهاتی بر آنان امتیاز دارند؛ |
| وَ اللّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ (228) | و خدا توانای حکیم است (228) |
| اَلطَّلاقُ مَرَّتانِ | طلاق دادن و رجوع به همسر، فقط دو بار مجاز است؛ |
| فَاِمْساکٌ بِمَعْروفٍ اَوْ تَسْریحٌ بِاِحْسانٍ | پس از آن، یا همسر را بخوبی نگاه دارید یا به نیکی رها کنید؛ |
| وَ لایَحِلُّ لَکُمْ | و بر شما حلال نیست که در هنگام طلاق، |
| اَنْ تَأْخُذوا مِمّا آتَیْتُموهُنَّ شَیْئًا | از مهریه‌ای که به آنان داده‌اید چیزی پس بگیرید؛ |
| اِلّا اَنْ یَخافا اَلّا یُقیما حُدودَ اللّهِ | مگر آنکه دو همسر، بترسند که حدود الهی را برپا ندارند؛ |
| فَاِنْ خِفْتُمْ اَلّا یُقیما حُدودَ اللّهِ | و اگر شما داوران بترسید که در این امر حدود الهی را رعایت نکنند، |
| فَلا جُناحَ عَلَیْهِما | گناهی بر آنان نیست |
| فى مَا افْتَدَتْ بِهى | که زن، بخشی از مهریه را برای طلاق،پس‌دهد؛ |
| تِلْکَ حُدودُ اللّهِ فَلا تَعْتَدوها | اینها حدود الهی است؛ پس از آنها تجاوز نکنید؛ |
| وَ مَنْ یَتَعَدَّ حُدودَ اللّهِ | و کسانی که از حدود الهی تجاوز کنند، |
| فَاُولٰئِکَ هُمُ الظّالِمونَ (229) | آنان، همان ستمکاران هستند (229) |
| فَاِنْ طَلَّقَها فَلا تَحِلُّ لَهو مِنْ بَعْدُ | اگر زنش را دو مرتبه طلاق داد، ازدواج با او برایش حلال نیست؛ |
| حَتّیٰ تَنْکِحَ زَوْجًا غَیْرَهو | مگر آنکه زن، با شوهری دیگر، ازدواج کند؛ |
| فَاِنْ طَلَّقَها | و اگر شوهر دوّم او را طلاق داد، |
| فَلا جُناحَ عَلَیْهِما اَنْ یَتَراجَعا | گناهی بر او و همسر اوّل نیست که به سوی یکدیگر بازگردند؛ |
| اِنْ ظَنّا اَنْ یُقیما حُدودَ اللّهِ | البتّه اگر گمان دارند که حدود الهی را برپا می‌دارند؛ |
| وَ تِلْکَ حُدودُ اللّهِ یُبَیِّنُها لِقَوْمٍ یَعْلَمونَ (230) | اینها حدود الهی است؛ که برای مردم دانا بیان می‌کند. (230) |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشید:
- هنگام ناسازگاری بین شما و همسرتان، اگر با یکدیگر آشتی کنید، برای هر دو ، بهتر است ولی اگر شوهر تصمیم قطعی به طلاق دادن گرفته است، باید مهریه همسر را بطور کامل پرداخت کند و زنان طلاق داده شده، باید خودشان صبر کنند تا سه بار پاک شوند و در این مدّت شوهر نکنند؛ اگر مرد پشیمان شد، در این مدّت حق رجوع دارد ولی طلاق دادن و رجوع به همسر، فقط دو بار مجاز است؛ پس از آن، باید یا همسر را بخوبی نگاه دارد یا به نیکی رها کند؛
- • و اگر زن خواهان جدایی است یا هر دو بر طلاق توافق دارند، باید در مورد مهریه با یکدیگر گفتگو و با توافق کنند و سپس جدا شوند.
