با خواندن آیات 36 تا 39 سوره بقره ، ما به یاد می‌آوریم که چگونه شیطان با وسوسه، آدم و حوا را از بهشت به سوی زمین فرستاد. این آیات، نقش انسان در زمین و وظایفش را تعریف می‌کنند، و همچنین به امید و نجات ارائه شده از طریق هدایت الهی اشاره می‌کنند.
فَاَزَلَّهُمَا الشَّیْطانُ عَنْها
امّا شیطان با وسوسه خود، موجب لغزش آنان شد؛
فَاَخْرَجَهُما مِمّا کانا فیهِ
سپس خداوند، آنها را از آن جا که در آن بودند، بیرون کرد؛
وَ قُلْنَا اهْبِطوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ
و گفتیم: «از این باغ فرود آیید، زیرا بعضی از شما، دشمن یکدیگرید
[i] خداوند به وسیله‌ی قران دعاهای زیبایی را به ما آموخته است تا با دعا درخواست آمرزش کنیم، شاید منظور از «کلمات» همین دعاهای قرآنی است که در اختیار ما نیز قرار گرفته است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
شیطان ما را برای کارهای بد، وسوسه میکند. دعوت شیاطین را قبول نکنیم. اگر هم مرتکب خطا یا گناهی شدیم، فوراً توبه کنیم، بدانیم که خدا، توبه را می‌پذیرد ، او، بسیار توبه‌پذیر و مهربان است
