یا بَنى اِسْرائیلَ | ای بنیاسرائیل،[i] |
اذْکُروا نِعْمَتِیَ الَّتى اَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ | به یاد آورید نعمتم را که بر شما عطا کردم؛ |
وَ اَوْفوا بِعَهْدى اوفِ بِعَهْدِکُمْ | و به عهد من وفا کنید تا من نیز به عهد شما وفا کنم؛ |
وَ اِیّایَ فَارْهَبونِ (40) | و تنها از من بترسید (40) |
وَ آمِنوا بِما اَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِما مَعَکُمْ | ایمان آورید به آنچه نازل کردهام و کتاب آسمانی شما را تأئید میکند؛ |
وَ لا تَکونوا اَوَّلَ کافِرٍ بِهى | و نخستین منکر و مخالف آن نباشید؛ |
وَ لا تَشْتَروا بِآیاتى ثَمَنًا قَلیلًا | و آیات مرا به بهایی ناچیز نفروشید؛ |
وَ اِیّایَ فَاتَّقونِ (41) | و تنها از من حساب ببرید (41) |
وَ لاتَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ | باطل را در لباس حق، به مردم نشان ندهید؛ |
وَ تَکْتُمُوا الْحَقَّ وَ اَنْتُمْ تَعْلَمونَ (42) | و آگاهانه حق را کتمان نکنید (42) |
وَ اَقیمُوا الصَّلاهَ وَ آتوا الزَّکاهَ | و نماز بر پا دارید و زکات بدهید؛ |
وَ ارْکَعوا مَعَ الرّاکِعینَ (43) | و با رکوعکنندگان، رکوع نمایید. (43) |
اَتَأْمُرونَ النّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ اَنْفُسَکُمْ | آیا مردم را به نیکی امر میکنید و خود را فراموش کردهاید؟ |
وَ اَنْتُمْ تَتْلونَ الْکِتابَ | در حالی که شما کتاب الهی را میخوانید! |
اَفَلا تَعْقِلونَ (44) | آیا در این اندیشه نمیکنید؟ (44) |
وَ اسْتَعینوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ | از صبر و نماز یاری بجویید؛ |
وَ اِنَّها لَکَبیرَهٌ اِلّا عَلَى الْخاشِعینَ (45) | همانا این نماز، بزرگ و سنگین است، جز برای افراد فروتن (45) |
اَلَّذینَ یَظُنّونَ اَنَّهُمْ مُلاقوا رَبِّهِمْ | همان کسان که میدانند با خدای خود، دیدار خواهند داشت؛ |
وَ اَنَّهُمْ اِلَیْهِ راجِعونَ (46) | و اینکه آنان به سوی خداوند بازگشت میکنند.[ii](46) |