در این مقاله، سوره بقره آیات 47 تا 54 را مورد بررسی قرار میدهیم. این آیات حاوی پیامهای مهم و بنیادی در مورد نعمتهای خداوند، عدل و عدالت، و نیز شفاعت هستند. این آیات همچنین به برخی از وقایع تاریخی مهم از جمله نجات بنیاسرائیل از فرعون و و وعدههای خداوند به موسی اشاره میکنند.
| یا بَنى اِسْرائیلَ | ای بنیاسرائیل، |
| اذْکُروا نِعْمَتِیَ الَّتى اَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ | یاد کنید نعمت های مرا که بر شما بخشیدم؛ |
| وَ اَنّى فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعالَمینَ (47) | و اینکه من شما را بر جهانیان امتیاز دادم (47) |
| وَ اتَّقوا یَوْمًا | و از روزی بترسید که |
| لاتَجْزى نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئًا | کسی نمیتواند برای دیگری، هیچ کاری انجام دهد؛ |
| وَ لایُقْبَلُ مِنْها شَفاعَهٌ | نه از آنها شفاعتی پذیرفته میشود، |
| وَ لایُؤْخَذُ مِنْها عَدْلٌ وَ لاهُمْ یُنْصَرونَ (48) | و نه فدیه گرفته میشود؛ و آنان یاری نمیشوند (48) |
| وَ اِذْ نَجَّیْناکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ | یاد آورید آنگاه که شما را از فرعونیان، نجات دادیم؛ |
| یَسومونَکُمْ سوءَ الْعَذابِ | شما را با بدترین روش شکنجه میکردند؛ |
| یُذَبِّحونَ اَبْناءَکُمْ | پسرانتان را سر میبریدند؛ |
| وَ یَسْتَحْیونَ نِساءَکُمْ | و زنانتان را برای کنیزی زنده میگذاشتند؛ |
| وَ فى ذٰلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظیمٌ (49) | و در این سختیها، امتحان بزرگی از جانب خدایتان بود (49) |
| وَ اِذْ فَرَقْنا بِکُمُ الْبَحْرَ فَاَنْجَیْناکُمْ | و در نظر آورید هنگامیکه دریا را شکافتیم و شما را نجات دادیم ؛ |
| وَ اَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ اَنْتُمْ تَنْظُرونَ (50) | و فرعونیان را، در مقابل دیدگان شما غرق کردیم (50) |
| وَ اِذْ واعَدْنا موسیٰ اَرْبَعینَ لَیْلَهً | و یاد آورید، آنگاه که با موسیٰ برای چهل شب وعده کردیم؛ |
| ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهى | سپس بعد از رفتن او به پرستش گوساله مشغول شدید؛ |
| وَ اَنْتُمْ ظالِمونَ (51) | و شما ستمکار بودید (51) |
| ثُمَّ عَفَوْنا عَنْکُمْ مِنْ بَعْدِ ذٰلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرونَ (52) | سپس بعد از آن کار، از خطای شما گذشتیم؛ تا شکرگزار باشید (52) |
| وَ اِذْ آتَیْنا موسَى الْکِتابَ وَ الْفُرْقانَ | و یاد آورید آنگاه که به «موسیٰ» ، «کتاب» و «فرقان» دادیم؛ |
| لَعَلَّکُمْ تَهْتَدونَ (53) | تا هدایت شوید. (53) |
| وَ اِذْ قالَ موسیٰ لِقَوْمِهى یا قَوْمِ | و یاد آور هنگامی که موسیٰ به قومش گفت: «ای قوم من، |
| اِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ اَنْفُسَکُمْ بِاتِّخاذِکُمُ الْعِجْلَ | شما با پرستش گوساله، بر خود ستم کردهاید؛ |
| فَتوبوا اِلیٰ بارِئِکُمْ | پس به درگاه آفریدگارتان، توبه کنید ؛ |
| فَاقْتُلوا اَنْفُسَکُمْ | و نفْس سرکش، یا بدکاران از قوم خود را بکُشید ؛ |
| ذٰلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ عِنْدَ بارِئِکُمْ | این نزد آفریدگارتان بهتر است»، |
| فَتابَ عَلَیْکُمْ اِنَّهو هُوَ التَّوّابُ الرَّحیمُ (54) | آنگاه توبه شما را پذیرفت که او توبهپذیر و مهربان است. (54) |
خوب است به شرطی که: