| وَ اِذْ قُلْتُمْ یا موسیٰ | و به یاد آورید هنگامی‌که گفتید: «ای موسیٰ : |
| لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتّیٰ نَرَى اللّهَ جَهْرَهً | هرگز تو را باور نخواهیم کرد، مگر آنکه به روشنی خدا را ببینیم» |
| فَاَخَذَتْکُمُ الصّاعِقَهُ وَ اَنْتُمْ تَنْظُرونَ (55) | آنگاه در مقابل دیدگان شما، آن صاعقه گرفتارتان کرد (55) |
| ثُمَّ بَعَثْناکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ | سپس شما را پس از مُردنتان، زنده کردیم؛ |
| لَعَلَّکُمْ تَشْکُرونَ (56) | تا شکرگزار باشید (56) |
| وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ الْغَمامَ | و ابرها را بر سر شما سایبانی قرار دادیم؛ |
| وَ اَنْزَلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْویٰ | و بر شما «مَنّ» و «سَلویٰ» را فرو فرستادیم[i]؛ |
| کُلوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ | گفتیم: «از خوراکیهای پاکیزه که رزق شمانمودیم، بخورید»؛ |
| وَ ما ظَلَمونا وَ لٰکِنْ کانوا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمونَ (57) | آنها بر ما ستم نکردند، بلکه به خویش ستم می‌کردند (57) |
| وَ اِذْ قُلْنَا ادْخُلوا هٰذِهِ الْقَرْیَهَ | یاد آورید، هنگامی‌که گفتیم: «وارد این آبادی شوید؛ |
| فَکُلوا مِنْها حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا | آنگاه از نعمت‌های آن، فراوان بخورید، از هرجا که بخواهید |
| وَ ادْخُلوا الْبابَ سُجَّدًا | ولی سجده‌کنان از این در، وارد شوید؛ |
| وَ قولوا حِطَّهٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ | و بگویید: ” گناهان ما را بریز” تا خطاهایتان را بیامرزیم» |
| وَ سَنَزیدُ الْمُحْسِنینَ (58) | و به زودی پاداش نیکوکاران را اضافه خواهیم کرد (58) |
| فَبَدَّلَ الَّذینَ ظَلَموا قَوْلًا غَیْرَ الَّذى قیلَ لَهُمْ | امّا ستمگران، بجای آنچه به ایشان گفته شد، سخنی دیگر را جایگزین کردند؛ |
| فَاَنْزَلْنا عَلَى الَّذینَ ظَلَموا رِجْزًا مِنَ السَّماءِ | ما هم بر ستمگران، پلیدی عملشان را از آسمان فرستادیم؛ |
| بِما کانوا یَفْسُقونَ (59) | زیرا بدکار بودند و نافرمانی می‌کردند. (59) |
| وَ اِذِ اسْتَسْقیٰ موسیٰ لِقَوْمِهى | و یاد آور هنگامی که موسیٰ برای قومش آب خواست، |
| فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ | ما هم گفتیم: «با عصایت به آن سنگ بزن»؛ |
| فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَهَ عَیْنًا | آنگاه از آن دوازده چشمه -برابر با پسران یعقوب- جوشید؛ |
| قَدْ عَلِمَ کُلُّ اُناسٍ مَشْرَبَهُمْ | و هر گروهی، کاملاً محلّ آب خود را میشناخت؛ |
| کُلوا وَ اشْرَبوا مِنْ رِزْقِ اللّهِ | گفتیم: «از روزیِ الهی بخورید و بیاشامید؛ |
| وَ لاتَعْثَوْا فِى الْاَرْضِ مُفْسِدینَ (60) | و در زمین تبهکاری و فساد، نکنید». (60) |
