در این بخش از سوره بقره، به بررسی بیانیههای کسانی که ادعای داشتن رابطه خاص با خداوند را دارند، پرداخته میشود. این آیات، پاسخ قرآن به ادعاهای آنان از دیدگاه خداوند است. بر این اساس، اگر آنان واقعاً رابطه خاصی با خدا داشته باشند، پس باید مرگ و سرنوشت پس از آن را آرزو کنند. اما چون آنان از کارهای بد خود آگاه هستند، ترجیح میدهند در این دنیا بمانند، حتی اگر آن به معنی عمر طولانی باشد.
در حالی که عمر طولانی، هرگز او را از مجازات دور نمیکند؛
وَ اللّهُ بَصیرٌ بِما یَعْمَلونَ (96)
و خدا به آنچه انجام میدهند، بیناست. (96)
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
گمان نکنید شما بهتر از دیگران هستید و سعادتِ سرای آخرت، از طرف خدا، فقط برای شما میباشد، نه دیگر مردم، یکی از نشانه های نیکوکاران این است که از مرگ، هراسی ندارند. ولی بدکاران، به دلیل کارهای بدشان، به شدّت از مرگ میترسند. آنان، حریصترین مردم به زندگی دنیا هستند. خدا به آنچه انجام میدهید، کاملاً بیناست.