
در این مقاله، به بررسی آیات 97 و 98 سوره بقره خواهیم پرداخت. این آیات، مبحثی حیاتی درباره رابطه انسان با خدا و فرشتگان، به خصوص جبرئیل و میکائیل، را مطرح کرده است. این آیات، دشمنی با فرشتگان را به عنوان یک نشانه از کفر و عداوت با خدا توصیف میکند.
قُلْ مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْریلَ | بگو: «کسی که دشمن جبرئیل –آن فرشنه الهی– است، |
فَاِنَّهو نَزَّلَهو عَلیٰ قَلْبِکَ بِاِذْنِ اللّهِ | بداند که او، به اذن الهی قرآن را بر قلب تو نازل کرد؛ |
مُصَدِّقًا لِما بَیْنَ یَدَیْهِ | که تصدیقکنندهی کتابهای آسمانی قبل از خود میباشد؛ |
وَ هُدًى وَ بُشْریٰ لِلْمُؤْمِنینَ (97) | و هدایت و بشارتی برای مؤمنان است (97) |
مَنْ کانَ عَدُوًّا لِلّهِ وَ مَلائِکَتِهى وَ رُسُلِهى | کسی که دشمن خدا و فرشتگان و پیامبران باشد، |
وَ جِبْریلَ وَ میکالَ | و نیز دشمن جبرئیل و میکائیل، کافر است و باید بداند |
فَاِنَّ اللّهَ عَدُوٌّ لِلْکافِرینَ (98) | قطعاً خدا دشمن کافران است». (98) |
خوب است به شرطی که: