در این مقاله با بررسی سوره بقره آیات 99 تا 101، پرده‌ای از اهمیت کتاب آسمانی برداشته خواهد شد. این آیات با زبانی فلسفی و پرمعنی، رفتار بی‌اعتمادی و عدم وفاداری برخی از مردم را در قبال کتاب های بهشتی نقد می‌کند.
وَ لَقَدْ اَنْزَلْنا اِلَیْکَ آیاتٍ بَیِّناتٍ
و مسلّماً به سوی تو، نشانه‌هایی روشن را نازل کرده‌ایم؛
وَ ما یَکْفُرُ بِها اِلَّا الْفاسِقونَ (99)
و آن آیات را جز افراد بدکار ، انکار نمی‌کنند (99)
چرا هرگاه پیمانی بستند، گروهی از یهود، آن را پشت سر انداختند؟
بَلْ اَکْثَرُهُمْ لایُؤْمِنونَ (100)
بلکه بیشترشان ایمان نداشتند (100)
وَ لَمّا جاءَهُمْ رَسولٌ مِنْ عِنْدِ اللّهِ
امّا وقتی برایشان پیامبری الهی آمد،
مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ
و آنچه از کتب آسمانی که با آنان بود را تصدیق می‌کرد،
نَبَذَ فَریقٌ مِنَ الَّذینَ اوتُوا الْکِتابَ
گروهی از آنها که به آنان کتاب آسمانی داده شده بود،
کِتابَ اللّهِ وَراءَ ظُهورِهِمْ
کتاب خدا را پشت سر انداختند؛
کَاَنَّهُمْ لایَعْلَمونَ (101)
گویا اینها نمی‌دانستند که آن کتاب الهی است. (101)
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
به سوی تو، نشانه‌های رحمت خویش را فرستاده ایم. دقت کن تا آنها را مشاهده کنی. کتاب خدا را با دقت مطالعه کن تا بینش الهی پیدا کنی. عمل صالح ارزش تو را نزد خداوند بیشتر خواهد کرد.
