
در این مقاله، ما به بررسی آیات 104 و 105 سوره بقره خواهیم پرداخت. این آیات، که بخشی از کتاب مقدس قرآن هستند، توجه ما را به اهمیت بیان سخنان خوب و ضرورت شنیدن و بررسی پیامهای الهی معطوف میکنند. این آیات همچنین به مجازاتی سخت برای کافران اشاره میکنند و بر خواستههای آنها برای جلوگیری از نازل شدن خیر الهی بر مؤمنان تاکید میکنند.
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا لا تَقولوا راعِنا | ای کسانی که ایمان آوردهاید: نگویید «رعایت ما را بکن»[i]؛ |
وَ قولوا انْظُرْنا وَ اسْمَعوا | ولی بگویید: «بر ما نظری کن» و بشنوید. |
وَ لِلْکافِرینَ عَذابٌ اَلیمٌ (104) | و منکرانِ حقیقت، مجازاتی دردناک دارند (104) |
مایَوَدُّ الَّذینَ کَفَروا مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ وَلَاالْمُشْرِکینَ | کافران اهل کتاب ومشرکان، دوست ندارند |
اَنْ یُنَزَّلَ عَلَیْکُمْ مِنْ خَیْرٍ مِنْ رَبِّکُمْ | که هیچ خیری از جانب خداوند، بر شما نازل شود؛ |
وَ اللّهُ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهى مَنْ یَشاءُ | حال آنکه خدا، رحمتش را به هر که بخواهد، اختصاص میدهد؛ |
وَ اللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ (105) | و خدا دارای بخشش و فضل بزرگ است. (105) |
[i] در زبان یهود کلمه راعنا معنای خوبی نداشته و به همین جهت مسلمین از به کار بردن آن، نهی شده اند
خوب است به شرطی که: