در این مقاله، به بررسی سوره بقره آیات 106 تا 108 ، در مورد تدبیر الهی در بیان تدریجی احکام می‌پردازند. نخستین آیه، با تاکید بر قدرت الهی بر همه چیز، به موضوع نسخ آیات می‌پردازد.
ما نَنْسَخْ مِنْ آیَهٍ اَوْ نُنْسِها
هر آیه‌ای را که نسخ کنیم یا حکم آن را به دست فراموشی سپاریم[i]
و شما در برابر خدا هیچ سرپرست و یاوری ندارید؟ (107)
اَمْ تُریدونَ اَنْ تَسْاَلوا رَسولَکُمْ
یا شما از پیامبر خود، همان چیزهایی را درخواست می‌کنید،
کَما سُئِلَ موسیٰ مِنْ قَبْلُ
که قبلاً از موسیٰ خواستند؟
وَ مَنْ یَتَبَدَّلِ الْکُفْرَ بِالایمانِ
و هر کس کفر را با ایمان عوض کند،
فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ (108)
واقعاً راه راست را گم کرده است. (108)
[i] نسخ در لغت یعنی از بین بردن و در اصطلاح دینی یعنی حکمی را جانشین حکمی دیگر نمودن
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
هر کس «کفر» و ناسپاسی را بگیرد و ایمان خود را از دست بدهد، واقعاً راه راست را گم کرده است. آیا واقعاً نمیدانی که خدا، بر هر کاری تواناست؟ آیا نمیدانی که حاکمیّت آسمان‌ها و زمین برای خداست؟
آیا نمیدانی که شما جز خدای مهربان، هیچ سرپرست و یاوری ندارید؟
