| وَ قالَتِ الْیَهودُ لَیْسَتِ النَّصاریٰ عَلیٰ شَىْءٍ | یهودیان گفتند: «مسیحیان، اهمّیّت و ارزشی ندارند» |
| وَ قالَتِ النَّصاریٰ لَیْسَتِ الْیَهودُ عَلیٰ شَىْءٍ | و مسیحیان گفتند: «یهودیان اهمّیّت و ارزشی ندارند» |
| وَ هُمْ یَتْلونَ الْکِتابَ | با آنکه آنان کتاب الهی را می‌خوانند! |
| کَذٰلِکَ قالَ الَّذینَ لایَعْلَمونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ | چنین سخنانی را افراد نادانِ دیگر نیز، گفته‌اند؛ |
| فَاللّهُ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ | خدا، در روز قیامت، میانشان داوری می‌کند؛ |
| فى ما کانوا فیهِ یَخْتَلِفونَ (۱۱۳) | درباره‌ی آنچه که با هم، اختلاف می‌کردند (۱۱۳) |
| وَ مَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللّهِ | چه کسی ستمکارتر از آن است، که راهِ مساجد را ببندد ؛ |
| اَنْ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهو وَ سَعیٰ فى خَرابِها | – تا نام خدا در آنجا بُرده نشود – و برای خرابی آن تلاش می‌کند؟ |
| اُولٰئِکَ ما کانَ لَهُمْ اَنْ یَدْخُلوها اِلّا خائِفینَ | روا نیست که، آنها جز با حال ترس، از اعمالشان وارد مساجد شوند؛ |
| لَهُمْ فِى الدُّنْیا خِزْیٌ | آنها در این دنیا خواری دارند |
| وَ لَهُمْ فِى الْـآخِرَهِ عَذابٌ عَظیمٌ (۱۱۴) | و در آخرت مجازاتی بزرگ (۱۱۴) |
| وَ لِلّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ | مالکیّت مشرق و مغرب فقط برای خداست |
| فَاَیْنَ ما تُوَلّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ | بنابراین هر کجا رو کنید، به سوی خدا روکرده‌اید؛ |
| اِنَّ اللّهَ واسِعٌ عَلیمٌ (۱۱۵) | حقیقتاً خدا گشایشگری داناست (۱۱۵) |
| وَ قالُوا اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحانَهو | گفتند:«خدا فرزند گرفته»، او مُنزّه است! |
| بَلْ لَهو ما فِى السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ | بلکه آنچه در آسمان‌ها و زمین است در اختیار اوست |
| کُلٌّ لَهو قانِتونَ (۱۱۶) | و همه فرمان‌بردار اویند (۱۱۶) |
| بَدیعُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ | پدید آورنده‌ی آسمان‌ها و زمین؛ |
| وَ اِذا قَضیٰ اَمْرًا فَاِنَّما یَقولُ لَهو | هر گاه کاری را مقرّر کند، فقط به او می‌گوید: |
| کُنْ فَیَکونُ (۱۱۷) | «موجود شو»، آنگاه به وجود می‌آید (۱۱۷) |
