در این مقاله، به بررسی سوره بقره آیات 231 تا 233 قرآن کریم خواهیم پرداخت. این آیات، پیرامون موضوعاتی چون حقوق همسر، والدین، فرزندان و پرستاران کودک صحبت میکنند و همچنین بررسی میکنند که اگر زن و مرد تصمیم به طلاق گرفتند چگونه رفتار کنند.
وَ اِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ | و هنگامیکه زنان را طلاق دادید و «زمان انتظار» آنها، پایان یافت ، |
فَاَمْسِکوهُنَّ بِمَعْروفٍ | یا به شایستگی آنان را نگه دارید، |
اَوْ سَرِّحوهُنَّ بِمَعْروفٍ | و یا به شایستگی رهایشان کنید؛ |
وَ لاتُمْسِکوهُنَّ ضِرارًا لِتَعْتَدوا | و آنان را برای زیانرساندن و آزار و ستم، نگاه ندارید؛ |
وَ مَنْ یَفْعَلْ ذٰلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهو | که هر کس چنین کند، قطعاً به خودش ستم نموده ؛ |
وَ لاتَتَّخِذوا آیاتِ اللّهِ هُزُوًا | و آیات خدا را به مسخره نگیرید؛ |
وَ اذْکُروا نِعْمَهَ اللّهِ عَلَیْکُمْ | و نعمت الهی را بر خودتان یاد کنید؛ |
وَ ما اَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتابِ وَ الْحِکْمَهِ | و این نعمت که برای شما، دستوراتی از کتاب و حکمت، نازل کرد |
یَعِظُکُمْ بِهى وَ اتَّقُوا اللّهَ | که شما را با آن نصیحت میکند؛ و تقوای الهی پیشه کنید؛ |
وَ اعْلَموا اَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ (231) | و بدانید که خدا به هر چیزی داناست (231) |
وَ اِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ | و هنگامیکه زنان را طلاق دادید و «عدّه» آنان پایان یافت، |
فَلا تَعْضُلوهُنَّ اَنْ یَنْکِحْنَ اَزْواجَهُنَّ | آنان را از ازدواج با شوهر دلخواهِشان منع نکنید؛ |
اِذا تَراضَوْا بَیْنَهُمْ بِالْمَعْروفِ | اگر آنها با یکدیگر به توافق رسیدهاند ؛ |
ذٰلِکَ یوعَظُ بِهى | اینها دستوراتی است که با آن نصیحت میشود، |
مَنْ کانَ مِنْکُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْـآخِرِ | هر کس که به خدا و روز قیامت ایمان دارد؛ |
ذٰلِکُمْ اَزْکیٰ لَکُمْ وَ اَطْهَرُ | رعایت این احکام، برای شما پاکتر و بهتر است؛ |
وَ اللّهُ یَعْلَمُ وَ اَنْتُمْ لاتَعْلَمونَ (232) | و خدا میداند، امّا شما نمیدانید (232) |
وَالْوالِداتُیُرْضِعْنَاَوْلادَهُنَّحَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ | و مادران به فرزندان خود دو سال تمام شیر میدهند؛ |
لِمَنْ اَرادَ اَنْ یُتِمَّ الرَّضاعَهَ | البتّه مادرانی که بخواهند شیردادن را کامل کنند؛ |
وَعَلَى الْمَوْلودِ لَهو رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْروفِ | خوراک و پوشاک مادران، متناسب با عرف، بر عهدهی پدر است؛ |
لا تُکَلَّفُ نَفْسٌ اِلّا وُسْعَها | ولی کسی جز به اندازهی توانش، وظیفه ندارد؛ |
لا تُضارَّ والِدَهٌ بِوَلَدِها | نباید مادری به سبب فرزند خود، زیان ببیند؛ |
وَ لا مَوْلودٌ لَهو بِوَلَدِهى | و نه پدر به خاطر فرزندش؛ |
وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذٰلِکَ | و اگر پدر بمیرد، ادای این حقوق، بر عهدهی وارث است؛ |
فَاِنْ اَرادا فِصالًا عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ | پس اگر دو همسر با رضایت و مشورت، کودک را از شیر بگیرند، |
فَلا جُناحَ عَلَیْهِما | بر آنان گناهی نیست؛ |
وَ اِنْ اَرَدْتُمْ اَنْ تَسْتَرْضِعوا اَوْلادَکُمْ | و اگر هم خواستید تا برای فرزندان خود، دایه بگیرید، |
فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ | گناهی بر شما نیست؛ |
اِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَیْتُمْ بِالْمَعْروفِ | به شرطی که دستمزد او را، به شایستگی بدهید؛ |
وَ اتَّقُوا اللّهَ | و تقوای الهی داشته باشید |
وَ اعْلَموا اَنَّ اللّهَ بِما تَعْمَلونَ بَصیرٌ (233) | و بدانید که خدا به آنچه انجام میدهید، کاملاً بیناست. (233) |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، ولی به شرایط زیر توجّه داشته باشید :
- هنگامیکه شخصی، همسر را طلاق داد و «زمان عدّه» آنها، پایان یافت، یا باید به شایستگی او را نگه دارد، و یا به شایستگی رها کند؛ و نیاید همسرش را برای زیانرساندن وآزاردادن، نگاه دارد؛ هر کس چنین کند، قطعاً به خودش ستم نموده ؛
- و هنگامیکه زنان را طلاق دادید و «عدّه» آنان پایان یافت، آنان را از ازدواج با شوهر دلخواهِشان منع نکنید؛اینها دستوراتی است که با آن نصیحت میشود، تا عاقبت بخیر شوید