سوره بقره آیه 258 – گفتگوی حضرت ابراهیم با طاغوت زمانش


این مقاله به بررسی سوره بقره آیه 258 می‌پردازد که در آن حضرت ابراهیم (ع) با طاغوت زمان خود گفتگو می‌کند. در این آیه، حضرت ابراهیم (ع) خداوند را به عنوان آنکه “زنده می‌کند و می‌میراند” توصیف می‌کند، و با اشاره به قدرت الهی، او را با آمدن خورشید از شرق و غروب کردن در غرب مقایسه می‌کند.

اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذى حاجَّ اِبْراهیمَ فى رَبِّه‌ىآیا از ماجرای آن که با «ابراهیم» درباره‌ی خدا مجادله کرد، آگاه شدی ؟
اَنْ آتاهُ اللّهُ الْمُلْکَبا آنکه خداوند به او پادشاهی داده بود،
اِذْ قالَ اِبْراهیمُهنگامی‌که «ابراهیم» گفت:
رَبِّیَ الَّذى یُحْیى وَ یُمیتُ«خدای من آن است که زنده می‌کند و می‌میراند»؛
قالَ اَنَا اُحْیى وَ اُمیتُنمرود گفت: «من هم زنده می‌کنم و می میرانم»؛
قالَ اِبْراهیمُ فَاِنَّ اللّهَابراهیم گفت: «خدای یکتا،
یَأْتى بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِها مِنَ الْمَغْرِبِخورشید را از سمتِ شرق می‌آورد، تو آن را از غرب بیاور»؛
فَبُهِتَ الَّذى کَفَرَآنگاه کسی که کفر ورزیده بود، مبهوت شد؛
وَ اللّهُ لا یَهْدِى الْقَوْمَ الظّالِمینَ (258)‏و البتّه خدا گروه ستمکاران را هدایت نمی‌کند. (258)‏

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

  • در کارها، مجادله نکنید، به با دقّت به سخن دیگران گوش کنید و از بهترین آنها تبعیّت کنید.

دسترسی سریع به سایر سوره ها و آیات قرآن

ترتیب نزول 5 / سوره مدنی / تعداد آیات 7

نقطه
Logo