| فَبِما رَحْمَهٍ مِنَ اللّهِ لِنْتَ لَهُمْ | ای پیامبر، به دلیل رحمت الهی، با آنان خوش اخلاق شدی؛ |
| وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضّوا مِنْ حَوْلِکَ | و اگر تندخو و سنگدل بودی، از اطراف تو پراکنده میشدند. |
| فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ | پس آنان را عفو نما و برایشان آمرزش بخواه |
| وَ شاوِرْهُمْ فِى الْاَمْرِ | و با آنها در کارها مشورت کن |
| فَاِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ | آنگاه وقتی تصمیم گرفتی، بر خدا توکّل کن |
| اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ (159) | که خدا، توکّلکنندگان را دوست میدارد (159) |
| اِنْ یَنْصُرْکُمُ اللّهُ فَلا غالِبَ لَکُمْ | اگر خدا شما را یاری کند، هیچ غلبهکنندهای بر شما نیست |
| وَ اِنْ یَخْذُلْکُمْ فَمَنْ ذَا الَّذى یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِهِ | و اگر خوار و ذلیلتان کند، چه کسی بعد از او شما را یاری میکند؟ |
| وَ عَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنونَ (160) | و مؤمنان باید فقط بر خدا توکّل کنند (160) |
| وَ ما کانَ لِنَبِىٍّ اَنْ یَغُلَّ وَ مَنْ یَغْلُلْ | و هیچ پیامبری خیانت نمیکند و هر کس خیانت کند، |
| یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیامَهِ | آنچه را خیانت کرده، در روز قیامت میآورد |
| ثُمَّ تُوَفّیٰ کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ | سپس پاداش و کیفر کارهای مردم، به طورکامل داده شود |
| وَ هُمْ لایُظْلَمونَ (161) | و آنان ستم نمیبینند (161) |
| اَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللّهِ | آیا کسی که به دنبال خشنودی خداست، |
| کَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللّهِ | مانند کسی است که دچار خشم الهی است؟ |
| وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ (162) | و جایگاهش جهنّم است و چه بد عاقبتی دارد (162) |
| هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللّهِ | ایشان -که به دنبال رضای خدایند- درجه و مقامی نزد خدا دارند[i] |
| وَ اللّهُ بَصیرٌ بِما یَعْمَلونَ (163) | و خدا به آنچه انجام میدهند، بیناست (163) |
