سوره نساء آیات 146 تا 149 – ایمان و شکرگزاری، دو شرط لازم برای نجات و خوشبختی

۱۲/۰۶/۱۴۰۲

در این مقاله، به بررسی بیانات الهی در سوره نساء آیات 146 تا 149 خواهیم پرداخت. این آیات بصیرت بخش و زیبا، رهروان سیر و سلوک الهی را به سمت دو شرط مهم نجات و خوشبختی هدایت می‌کنند: ایمان و شکرگزاری. آیات به تفصیل این مفاهیم را بیان می‌کنند و می‌توانند راهی برای توبه، اصلاح، پناه بردن به خدا و اخلاص در دین باشند. با توجه به تفسیر و ترجمه آیات، می‌کوشیم تا درک عمیق‌تری از معنای این دستورات الهی به دست آوریم.

اِلَّا الَّذینَ تابوا وَ اَصْلَحوا	مگر کسانی که توبه کردند و انحرافات را اصلاح نمودند
وَ اعْتَصَموا بِاللّهِ وَ اَخْلَصوا دینَهُمْ لِلّهِ	و به خدا پناه بردند و دینشان را برای خدا خالص گرداندند
فَاُولٰئِکَ مَعَ الْمُؤْمِنینَ	پس آنان با مؤمنان هستند
وَسَوْفَ یُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنینَ اَجْرًا عَظیمًا (146)‏	و بزودی خدا به مؤمنان پاداشی بزرگ خواهد داد
ما یَفْعَلُ اللّهُ بِعَذابِکُمْ اِنْ شَکَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ	خداوند شما را عذاب نمی‌کند، اگر شکر کنید و ایمان بیاورید
وَ کانَ اللّهُ شاکِرًا عَلیمًا (147)‏	با آنکه خدا همواره قدردانِ دانایی است
لا یُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسّوءِ مِنَ الْقَوْلِ	خدا دوست ندارد بدی‌های مردم را در سخنتان آشکار نمائید[i]
اِلّا مَنْ ظُلِمَ	مگر برای کسی که مورد ظلم و ستم قرار گرفته باشد؛
وَ کانَ اللّهُ سَمیعًا عَلیمًا (148)‏	و خدا همواره شنوا و داناست
اِنْ تُبْدوا خَیْرًا اَوْ تُخْفوهُ اَوْ تَعْفوا عَنْ سوءٍ	اگر کار خیری کنید، آشکار یا پنهان، یا از بدی دیگران بگذرید،
فَاِنَّ اللّهَ کانَ عَفُوًّا قَدیرًا (149)‏	قطعاً خدا نیز بر شما عفو کننده و تواناست

[i] این آیه نشان می‌دهد خداوند فریادی که مظلوم بر سر ظالم می‌کشد را دوست دارد و این تنها فریادی است که خداوند می‌پسندد. پس ما هم باید از مظلوم حمایت کنیم و به فریادش احترام بگذاریم.

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

بدانید خداوند شما را عذاب نمی‌کند، اگر شکر کنید و ایمان بیاورید. خدا دوست ندارد بدی‌های مردم را در سخنتان آشکار نمایید، مگر برای کسی که مورد ظلم و ستم قرار گرفته باشد؛ اگر کار خیری کنید، آشکار یا پنهان، یا از بدی دیگران بگذرید، قطعاً خدا نیز بر شما عفو کننده و تواناست

استخاره با قرآن