سوره توبه آیات 117 تا 121 – نتیجۀ پایداری در سختی ها

این مقاله شامل متن عربی و ترجمه سوره توبه آیات 117 تا 121 می‌باشد که درباره پذیرش توبه پیامبر(ص) و مؤمنان از سوی خداوند، ستایش اهل راستی و تشویق به انفاق و جهاد در راه خداست. این آیات درس‌های زیبایی را درباره لزوم پرهیز از گناه، اهمیت توبه و اخلاص در راه خدا به ما می‌آموزد. امید است با تدبر در این آیات بتوانیم راه صحیح زندگی را بیابیم.

لَقَدْ تابَ‌ اللّهُ ‌عَلَى‌النَّبِیِ وَ الْمُهاجِرینَ وَالْاَنْصارِبه یقین، خدا توبه پیامبر و مهاجران و انصار را پذیرفت؛
اَلَّذینَ اتَّبَعوهُ فى ساعَهِ الْعُسْرَهِهمان کسانی که در هنگام سختی از او پیروی کردند ؛
مِنْ بَعْدِ ما کادَ یَزیغُ قُلوبُ فَریقٍ مِنْهُمْبعد از آنکه نزدیک بود دل‌های گروهی از آنان منحرف شود ؛
ثُمَّ تابَ عَلَیْهِمْسپس توبه آنها را پذیرفت؛
اِنَّهو بِهِمْ رَئوفٌ رَحیمٌ (117)‏زیرا او نسبت به آنان، مهربان و رحیم است
وَ عَلَى الثّلاثَهِ الَّذینَ خُلِّفواو موضوع آن سه تن که به جهاد نرفتند و مردم با آنان قهر کردند
حَتّیٰ  اِذا ضاقَتْ عَلَیْهِمُ الْاَرْضُ بِما رَحُبَتْتا آنجا که زمین با همه‌ی وسعتش، بر آنان تنگ شد
وَ ضاقَتْ عَلَیْهِمْ اَنْفُسُهُمْو حتّیٰ از خودشان به تنگ آمدند
وَ ظَنُّوا اَنْ لامَلْجَأَ مِنَ اللّهِ اِلّا اِلَیْهِو دانستند که پناهی از مجازات الهی، جز به سوی خودش نیست ؛
ثُمَّ تابَ عَلَیْهِمْ لِیَتوبواخداوند در این حال، به آنان توفیق توبه داد؛
اِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحیمُ (118)‏زیرا  که خدا توبه‌پذیر و مهربان است[i]
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقوا اللّهَای کسانی که ایمان آورده‌اید: تقوای الهی داشته باشید؛
وَ کونوا مَعَ الصّادِقینَ (119)‏و با راستگویان باشید[ii]
ماکانَ لِاَهْلِ الْمَدینَهِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْاَعْرابِمردم مدینه و صحرا‌نشینان اطراف آن، حق ندارند
اَنْ یَتَخَلَّفوا عَنْ رَسولِ اللّهِکه از فرمان پیامبر خدا، سرپیچی کنند؛
وَ لایَرْغَبوا بِاَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِه‌ىو نباید جانشان را از جان او عزیزتر بدانند؛
ذٰلِکَ بِاَنَّهُمْ لایُصیبُهُمْاین به سبب آن است که هیچ چیزی به آنان نمی‌رسد،
ظَمَاٌ وَ لانَصَبٌ  وَ لا مَخْمَصَهٌ فى سَبیلِ اللّهِاز تشنگی و رنج و گرسنگی، در راه خدا
وَ لایَطَئونَ مَوْطِئًا یَغیظُ الْکُفّارَو در جائی که کافران را خشمگین می‌کند، قدم نمی‌گذارند،
وَ لایَنالونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلًاو به دشمن زیانی نمی‌رسانند،
اِلّا کُتِبَ لَهُمْ بِه‌ى عَمَلٌ صالِحٌمگر اینکه به خاطرِ آن، برایشان عمل صالحی نوشته می‌شود؛
اِنَّ اللّهَ لایُضیعُ اَجْرَ الْمُحْسِنینَ (120)‏یقیناً خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌کند
وَ لایُنْفِقونَ نَفَقَهً صَغیرَهً وَ لاکَبیرَهًو هیچ مال کوچک و بزرگی را انفاق نمی‌کنند،
وَ لایَقْطَعونَ وادِیًا اِلّا کُتِبَ لَهُمْو سفری نمی‌روند، مگر اینکه پاداشی برایشان نوشته می‌شود؛
لِیَجْزِیَهُمُ اللّهُ اَحْسَنَ ما کانوا یَعْمَلونَ (121)‏تا خدا پاداشی بهتر از اعمالشان به آنها بدهد.

[i] با این که فرار از جهاد گناه بزرگی است ولی خدا توبه‌پذیر است و نام این افراد را در قرآن نمی‌آورد.

[ii] بهترین دوستان در این آیه، معرفی شده‌اند، خوب است که فقط با اهل راستی(صادقین) دوستی کنیم.

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

  • خدا توبه شما را می پذیرد، به شرطی که در هنگام سختی، صبور باشید؛ زیرا  که خدا توبه‌پذیر و مهربان است. ای کسانی که ایمان آورده‌اید: تقوای الهی داشته باشید و با راستگویان باشید.

دسترسی سریع به سایر سوره ها و آیات قرآن

ترتیب نزول 5 / سوره مدنی / تعداد آیات 7

نقطه
Logo