سوره هود آیات 105 تا 109 – تیره بختان و نیک بختان در قیامت

۱۲/۰۷/۱۴۰۲

در این مقاله، سوره هود آیات 105 تا 109 از قرآن کریم و ترجمه فارسی آن آمده است. این آیات درباره روز قیامت و سرانجام تیره‌بختان و سعادتمندان در آن روز توضیح داده شده. خداوند متعال در این آیات بیان می‌کند که در قیامت، تنها به اذن اوست که انسان‌ها می‌توانند سخن بگویند. برخی از مردم در آتش جهنم جاودانه عذاب می‌بینند و برخی دیگر به بهشت وارد می‌شوند و تا ابد از نعمت‌های آن برخوردار می‌گردند. این آیات تصویری روشن از سرنوشت انسان‌ها در قیامت ترسیم می کنند.

یَوْمَ یَأْتِ لاتَکَلَّمُ نَفْسٌ اِلّا بِاِذْنِه‌_ى	زمانی که آن روز برسد، ‌کسی جز به اذن خدا، سخن نگوید؛
فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعیدٌ (105)‏	آنگاه بعضی از آنان تیره‌بخت و بعضی سعادتمند هستند
فَاَمَّا الَّذینَ شَقوا فَفِى النّارِ	امّا کسانی که تیره‌بختند، در آتشند؛
لَهُمْ فیها زَفیرٌ وَ شَهیقٌ (106)‏	در آنجا ناله‌های دردناک و نعره‌های بلند سر می‌دهند
خالِدینَ فیهامادامَتِ السَّماواتُ وَ الْاَرْضُ	در آن ماندگارند، تا زمانی که آسمان‌ها و زمین برجاست
اِلّا ما شاءَ رَبُّکَ	مگر آنچه خدای تو بخواهد و آنان را از عذاب رها کند
اِنَّ رَبَّکَ فَعّالٌ لِما یُریدُ (107)‏	که خدای تو، هر چه را بخواهد، انجام میدهد
وَ اَمَّا الَّذینَ سُعِدوا فَفِى الْجَنَّهِ	و امّا کسانی که سعادتمند هستند، آنها در بهشتند
خالِدینَ فیهامادامَتِ السَّماواتُ وَ الْاَرْضُ	تا آسمان‌ها و زمین برجاست آنجا ماندگارند
اِلّا ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذوذٍ (108)‏	مگر آنچه خدای تو بخواهد، این بخششی، بی پایان است
فَلا تَکُ فى مِرْیَهٍ مِمّا یَعْبُدُ هٰؤُلاءِ	پس درباره‌ی آنچه این مشرکان می‌پرستند در تردید نباش؛
ما یَعْبُدونَ اِلّا کَما یَعْبُدُ آباؤُهُمْ مِنْ قَبْلُ	آنان جز مانند گذشته‌ی پدرانشان، چیزی را پرستش نمی‌کنند؛
وَ اِنّا لَمُوَفّوهُمْ نَصیبَهُمْ غَیْرَ مَنْقوصٍ (109)‏	و ما سهم کارشان را بدون هیچ کم و کاستی، به آنان می‌دهیم

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

زمانی که قیامت برسد، ‌کسی جز به اذن خدا، سخن نگوید؛ آنجا بعضی از مردم تیره‌بخت و بعضی سعادتمند هستند. ‏امّا کسانی که تیره‌بختند، در آتشند؛ در آنجا ناله‌های دردناک و نعره‌های بلند سر می‌دهند؛ در آنجا ماندگارند. و امّا کسانی که سعادتمند هستند، آنها در بهشت ماندگارند؛ این بخششی، بی پایان است ‏

استخاره با قرآن