در این مطلب به بررسی سوره مریم آیات 36 تا 40 از کلام الله مجید می پردازیم. سوره مریم حاوی آیاتی است که به راه مستقیم هدایت و یگانگی خداوند اشاره می‌کند. این آیات به منکران حقیقت و روز قیامت هشدار می‌دهد و بیان می‌کند که خداوند زمین و هر کس را در آن است به ارث خواهد برد. این آیات ضمن توصیه به پرهیز از گمراهی، به وعده الهی در قیامت و بازگشت همگان به سوی او اشاره دارد.
وَ اِنَّ اللّهَ رَبّى وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدوهُ
اللّه ، صاحب اختیار من و شماست، پس او را عبادت کنید؛
و «روز حسرت» [i]را به آنان هشدار ده، آنگاه که کار تمام می‌شود؛
وَ هُمْ فى غَفْلَهٍ وَ هُمْ لایُؤْمِنونَ (39)
حال آنکه آنان در غفلتند و به قیامت ایمان ندارند
اِنّا نَحْنُ نَرِثُ الْاَرْضَ وَ مَنْ عَلَیْها
ماییم که زمین و هر که را در آن است، به ارث می‌بریم؛
وَ اِلَیْنا یُرْجَعونَ (40)
و به سوی ما بازگردانده می‌شوند.
[i] یکی از نامهای قیامت، «یوم الحسره» است، یعنی روز حسرت، کفار حسرت می‌خورند که چرا اهل ایمان نبودند و مؤمنین در حسرتند که چرا کارهای بهتری انجام ندادند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
بدانی در این جهان، اللّه، صاحب اختیار شماست و فقط او را عبادت کنی؛ این راهی درست و پایدار است، امّا وای بر منکرانِ حقیقت از حضور در روز بزرگ رستاخیز ؛ روزی که نزد خدا می‌روند، ولی امروز، این ستمکاران در گمراهی آشکاری هستند
