سوره شعراء آیات 176 تا 191 – سرگذشت قوم حضرت شعیب

این مطلب درباره سوره شعراء آیات 176 تا 191 از کلام الله مجید است که به سرگذشت قوم حضرت شعیب و رسالت ایشان می‌پردازد. در این آیات، خداوند از انکار و تکذیب پیامبر خود حضرت شعیب علیه السلام توسط قومش و همچنین عذاب الهی که به سبب کفر و فسادشان نازل شد، سخن می‌گوید. همچنین به توانایی و رحمت خداوند اشاره می‌کند که در قبال کفر و طغیان بندگانش، آن‌ها را عذاب می‌دهد. با مطالعه این آیات و ترجمه فارسی آن‌ها می‌توانیم پیام‌های عمیق الهی و حکمت‌های قرآن کریم را دریابیم.

کَذَّبَ اَصْحابُ الْاَیْکَهِ الْمُرْسَلینَ (176)‏اصحاب «اَیکه»، پیامبران را دروغگو شمردند
اِذْ قالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلا تَتَّقونَ (177)‏آنگاه که «شعیب» به آنان گفت: «چرا تقوا ندارید؟
اِنّى لَکُمْ رَسولٌ اَمینٌ (178)‏براستی من برایتان فرستاده‌ای امینم
فَاتَّقُوا اللّهَ وَ اَطیعونِ (179)‏پس تقوای الهی داشته باشید و از من اطاعت کنید
وَ ما اَسْاَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍو از شما برای این کار رسالت، پاداشی نمی‌خواهم؛
اِنْ اَجْرِیَ اِلّا عَلیٰ  رَبِّ الْعالَمینَ (180)‏پاداش من فقط بر عهده‌ی خدای جهانیان است
اَوْفُوا الْکَیْلَپیمانه را تمام و کمال دهید؛
وَ لاتَکونوا مِنَ الْمُخْسِرینَ (181)‏و از کم‌فروشان نباشید
وَ زِنوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقیمِ (182)‏و کالاها را با ترازوی سالم وزن کنید
وَ لاتَبْخَسُوا النّاسَ اَشْیاءَهُمْو ارزش کالاهای مردم و حقوق آنان را کم نکنید؛
وَ لاتَعْثَوْا فِى الْاَرْضِ مُفْسِدینَ (183)‏و در زمین فساد نکنید
وَ اتَّقوا الَّذى خَلَقَکُمْ وَ الْجِبِلَّهَ الْاَوَّلینَ (184)‏و تقوای کسی را داشته باشید که شما و گذشتگان را آفرید»
قالوا اِنَّما اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرینَ (185)‏قوم گفتند: «تو فقط از سحرشدگانی
وَ ما اَنْتَ اِلّا بَشَرٌ مِثْلُناتو فقط بشری مانند ما هستی
وَ اِنْ نَظُنُّکَ لَمِنَ الْکاذِبینَ (186)‏و ما تو را، از دروغگویان می‌دانیم
فَاَسْقِطْ عَلَیْنا کِسَفًا مِنَ السَّماءِپاره‌هایی از سنگهای آسمان را بر ما فروریز
اِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادِقینَ (187)‏اگر راست می‌گویی»
قالَ رَبّى اَعْلَمُ بِما تَعْمَلونَ (188)‏شعیب گفت: «خدایم به آنچه انجام می‌دهید داناتر است»
فَکَذَّبوهُ فَاَخَذَهُمْ عَذابُ یَوْمِ الظُّلَّهِامّا او را دروغگو خواندند، آنگاه در روزی تیره ، مجازات شدند؛
اِنَّهو کانَ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (189)‏همانا آن عذاب بزرگی، در آن روز بود
اِنَّ فى ذٰلِکَ لَآیَهًقطعاً در این ماجرا نشانه‌ی عبرتی است
وَ ما کانَ اَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ (190)‏ولی بیشتر آنها مؤمن نبودند
وَ اِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ (191)‏و صاحب اختیار تو، توانا و مهربان است.

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

بد است، توجه داشته باشد:

  • پس تقوای الهی داشته باشید و از پیامبران تبعیّت کنید. پیمانه را تمام و کمال دهید و از کم‌فروشان نباشید ‏و کالاها را با ترازوی سالم وزن کنید ‏و ارزش کالاهای مردم و حقوق آنان را کم نکنید؛ در زمین فساد نکنید ‏و تقوای کسی را داشته باشید که شما و گذشتگان را آفرید

دسترسی سریع به سایر سوره ها و آیات قرآن

ترتیب نزول 5 / سوره مدنی / تعداد آیات 7

نقطه
Logo