| اِذْ قالَ موسیٰ لِاَهْلِه‌ى اِنّى آنَسْتُ نارًا | یاد آور هنگامی‌که موسیٰ به خانواده‌اش گفت: «آتشی دیدم، |
| سَآتِیکُمْ مِنْها بِخَبَرٍ | اینجا بمانید به زودی خبری برایتان می‌آورم |
| اَوْ آتیکُمْ بِشِهابٍ قَبَسٍ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلونَ (7) | یا شعله‌ی آتشی از آن می‌گیرم تا گرم شوید» |
| فَلَمّا جاءَها نودِیَ اَنْ بورِکَ | وقتی به کنار آتش آمد، ندا برخاست که: پر برکت باد |
| مَنْ فِى النّارِ وَ مَنْ حَوْلَها | کسی که در آتش است و هرکه در کنار آن باشد، |
| وَ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ (8) | منزّه است اللّه، که صاحب اختیار جهانیان است |
| یا موسیٰ اِنَّهو اَنَا اللّهُ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (9) | ای موسیٰ، «حقیقتاً من اللّه هستم، توانای حکیم |
| وَ اَلْقِ عَصاکَ | اکنون عصایِ خود را بیفکن»، |
| فَلَمّا رَآها تَهْتَزُّ کَاَنَّها جانٌّ | آنگاه چون آن را دید که همچون ماری می‌جنبد، |
| وَلّیٰ مُدْبِرًا وَ لَمْ یُعَقِّبْ | پشت کرد و گریخت و به عقب بازنگشت. |
| یا موسیٰ لاتَخَفْ | خدا فرمود: «ای موسیٰ، نترس |
| اِنّى لا یَخافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلونَ (10) | که پیامبران نزد من نمی‌ترسند |
| اِلّا مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًا بَعْدَ سوءٍ | مگر کسی که ستم کرده ولی بعد، بدی را با نیکی جایگزین نموده، |
| فَاِنّى غَفورٌ رَحیمٌ (11) | بداند من آمرزنده‌ای مهربان هستم |
| وَ اَدْخِلْ یَدَکَ فى جَیْبِکَ | و ای موسیٰ: «دستت را در گریبانت وارد کن، |
| تَخْرُجْ بَیْضاءَ مِنْ غَیْرِ سوءٍ | آنگاه سپید، بدون آنکه عیبی در آن باشد، بیرون آید؛ |
| فى تِسْعِ آیاتٍ اِلیٰ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهى | اینها از نشانه های نُه گانه‌است برای فرعون و قومش ؛ |
| اِنَّهُمْ کانوا قَوْمًا فاسِقینَ (12) | زیرا آنان گروهی بدکار هستند» |
| فَلَمّا جاءَتْهُمْ آیاتُنا مُبْصِرَهً | ولی هنگامی‌که آیات روشنی‌بخش ما به سراغ آنها آمد |
| قالوا هٰذا سِحْرٌ مُبینٌ (13) | گفتند: «این سحری آشکار است» |
| وَ جَحَدوا بِها وَ اسْتَیْقَنَتْها اَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَ عُلُوًّا | از روی ظلم و گردنکشی، آیات را انکارکردند، با آنکه خودشان به آن یقین داشتند، |
| فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَهُ الْمُفْسِدینَ (14) | پس بنگر، سرانجام تبهکاران، چگونه است؟ |
