سوره عنکبوت آیات 65 تا 69 – خطر فراگیر شرک

۱۲/۰۷/۱۴۰۲

در این مقاله، سوره عنکبوت آیات 65 تا 69 از قرآن کریم و ترجمه فارسی آنها آمده است. این آیات به موضوع مهم شرک و کفران نعمت الهی می‌پردازند. خداوند در این آیات بیان می‌فرماید که انسان‌ها در هنگام گرفتاری، خدا را می‌خوانند اما همین‌که نجات یافتند، به شرک و ناسپاسی می‌پردازند. همچنین این آیات بر نعمت‌های الهی از جمله امنیت حرم مکه تأکید دارند و کفران این نعمت‌ها را نکوهش می‌کنند. در پایان، وعده هدایت و یاری خداوند به مجاهدان در راه حق آمده است.

فَاِذا رَکِبوا فِى الْفُلْکِ	هنگامی‌که سوار کشتی می‌شوند و گرفتار موج می‌گردند
دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ	خدا را با اخلاص می‌خوانند
فَلَمّا نَجّاهُمْ اِلَى الْبَرِّ	امّا هنگامی که آنان را نجات داد و به خشکی رساند،
اِذا هُمْ یُشْرِکونَ (65)‏	باز هم شرک می‌ورزند و دیگران را عامل نجات می‌دانند[i]
لِیَکْفُروا بِما آتَیْناهُمْ	تا آنچه را به آنان داده‌ایم انکار و ناسپاسی کنند
وَ لِیَتَمَتَّعوا فَسَوْفَ یَعْلَمونَ (66)‏	و تا مدّتی بهره‌مند شوند، امّا به زودی خواهند دانست
اَوَ لَمْ یَرَوْا اَنّا جَعَلْنا حَرَمًا آمِنًا	آیا ندیدند که ما حرم مکّه را جایگاه امنی قرار دادیم،
وَ یُتَخَطَّفُ النّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ	ولی مردم مناطق پیرامون آن ربوده می‌شوند و امنیّت ندارند؟
اَفَبِالْباطِلِ یُؤْمِنونَ	پس آیا به باطل ایمان می‌آورند
وَ بِنِعْمَهِ اللّهِ یَکْفُرونَ (67)‏	و به نعمت خدا کفر می‌ورزند؟
وَ مَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَریٰ عَلَى اللّهِ کَذِبًا	و چه کسی ستمکارترست از آن که بر خدا دروغ بست ؟
اَوْ کَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمّا جاءَه_و	یا حقیقت را پس از آنکه به سویش آمد، دروغ شمرد ؟
اَلَیْسَ فى جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْکافِرینَ (68)‏	آیا جهنّم، جایگاهِ منکرانِ حقیقت نیست؟
وَ الَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا	وکسانی که در راه ما تلاش کردند، به راه‌های الهی هدایتشان می‌کنیم
وَ اِنَّ اللّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنینَ (69)‏	و خدا همراه نیکوکاران است.

[i] وقتی انسان در شرایط خطرناکی قرار می‌گیرد، بطور طبیعی متوجّه خالق خود می‌شود و این در زندگی اکثر ما اتفّاق افتاده است. قرآن همواره به ما یادآوری می‌کند که همیشه به یادخدا باشیم نه فقط در مصیبت‌ها و گرفتاری‌ها.

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

بد است :

هنگامی‌که سوار کشتی می‌شوند و گرفتار موج می‌گردند، خدا را با اخلاص می‌خوانند؛ امّا هنگامی که خدا آنان را نجات داد و به خشکی رساند، باز هم شرک می‌ورزند و دیگران را عامل نجات می‌دانند؛ کسانی که در راه ما تلاش کردند، به راه‌های الهی هدایتشان می‌کنیم و خدا همراه نیکوکاران است. ‏

استخاره با قرآن