این مقاله، سوره سبأ آیات 25 تا 35 از قرآن مجید را شامل می‌شود که پیرامون هشدار نسبت به زندگی پس از مرگ و قیامت سخن گفته است. در این آیات، خداوند متعال به پیامبر اکرم (ص) فرمان می‌دهد که به مردم بگوید در روز قیامت، خداوند بین آنها داوری خواهد کرد. همچنین به منکران حقیقت هشدار می‌دهد که در قیامت، پشیمان خواهند شد. این آیات، یادآوری مهمی برای تمام انسان‌هاست تا در اعمال و اخلاق خود، روز جزا را مدّ نظر داشته باشند.
| قُلْ لاتُسْاَلونَ عَمّا اَجْرَمْنا | بگو: «شما درباره‌ی گناه ما بازخواست نخواهید‌شد |
| وَ لانُسْاَلُ عَمّا تَعْمَلونَ (25) | و ما هم از گناه شما، بازخواست نمی‌شویم» |
| قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنا رَبُّنا | بگو: «خدای ما، همه مردم را جمع کرده |
| ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنا بِالْحَقِّ وَ هُوَ الْفَتّاحُ الْعَلیمُ (26) | و در میان ما به حق داوری می‌کند و او داوری داناست» |
| قُلْ اَرونِیَ الَّذینَ اَلْحَقْتُمْ بِه‌ى شُرَکاءَ | بگو: «نشانم بدهید کسانی را که شریک او قرار می‌دادید! |
| کَلّا بَلْ هُوَ اللّهُ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (27) | کسی جز او نیست، اوست خدای توانای حکیم» |
| وَ ما اَرْسَلْناکَ اِلّا کافَّهً لِلنّاسِ | و تو را نفرستادیم مگر برای تمامی مردم، |
| بَشیرًا وَ نَذیرًا | تا بشارت‌دهنده و هشداردهنده باشی |
| وَ لٰکِنَّ اَکْثَرَ النّاسِ لایَعْلَمونَ (28) | ولی بیشتر مردم نمی‌دانند |
| وَ یَقولونَ مَتیٰ هٰذَا الْوَعْدُ | و‌گویند: «این وعده قیامت چه زمانی است، |
| اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (29) | اگر راستگو هستید؟» |
| قُلْ لَکُمْ میعادُ یَوْمٍ | بگو: «وعده‌ی شما در روزی است که |
| لاتَسْتَأْخِرونَ عَنْهُ ساعَهً وَلا تَسْتَقْدِمونَ (30) | نه ساعتی از آن عقب می‌مانید و نه جلو می‌افتید» |
| وَ قالَ الَّذینَ کَفَروا لَنْ‌نُؤْمِنَ بِهٰذَا الْقُرْآنِ | و منکرانِ حقیقت گفتند: «هرگز به این قرآن ایمان نخواهیم آورد؛ |
| وَلابِالَّذى بَیْنَ یَدَیْهِ | و نه به کتابهایی که پیش از آن بود» |
| وَ لَوْ تَریٰ اِذِ الظّالِمونَ مَوْقوفونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ | کاش می‌دیدی، هنگامی‌که ستمکاران نزد خدای خود حاضر شده |
| یَرْجِعُ بَعْضُهُمْ اِلیٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ | و گروهی از آنان به گروهی دیگر ناسزا می‌گویند؛ |
| یَقولُ الَّذینَ اسْتُضْعِفوا لِلَّذینَ اسْتَکْبَروا | آنان که خود را ضعیف می‌دانستند، به متکبّران می‌گویند: |
| لَوْلا اَنْتُمْ لَکُنّا مُؤْمِنینَ (31) | «اگر شما نبودید، ما مؤمن بودیم» |
| قالَ الَّذینَ اسْتَکْبَروا لِلَّذینَ اسْتُضْعِفوا | متکبّران به مستضعفین، می‌گویند: |
| اَنَحْنُ‌صَدَدْناکُمْ عَنِ الْهُدیٰ بَعْدَ اِذْجاءَکُمْ | «مگر وقتی هدایت برایتان آمد، ما از شما جلوگیری کردیم؟ |
| بَلْ کُنْتُمْ مُجْرِمینَ (32) | بلکه خودتان گناهکار بودید» |
| وَ قالَ الَّذینَ اسْتُضْعِفوا لِلَّذینَ اسْتَکْبَروا | و مستضعفان به متکبّران می‌گویند: |
| بَلْ مَکْرُ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ اِذْ تَأْمُرونَنا | «بلکه نیرنگ شب و روز شما بود که به ما دستور می‌دادید |
| اَنْ نَکْفُرَ بِاللّهِ وَ نَجْعَلَ لَهو اَنْدادًا | به خدا کفر ورزیم و برای او همتایانی قراردهیم» |
| وَ اَسَرُّوا النَّدامَهَ لَمّا رَاَوُا الْعَذابَ | و آنان هنگامی‌که عذاب را ببینند، پشیمانی خود را پنهان کنند |
| وَ جَعَلْنَا الْاَغْلالَ فى اَعْناقِ الَّذینَ کَفَروا | و غل‌ّ و زنجیرها را در گردن منکرانِ حقیقت می‌گذاریم؛ |
| هَلْ یُجْزَوْنَ اِلّا ما کانوا یَعْمَلونَ (33) | آیا جز به اعمال خود، کیفر می‌شوند؟ |
| وَ ما اَرْسَلْنا فى قَرْیَهٍ مِنْ نَذیرٍ | و در هیچ شهری، هشداردهنده‌ای نفرستادیم |
| اِلّا قالَ مُتْرَفوها | جز آنکه افرادِ خوشگذرانِ آن شهر، گفتند: |
| اِنّا بِما اُرْسِلْتُمْ بِه‌ى کافِرونَ (34) | «ما به آنچه شما به خاطر آن فرستاده شده‌اید، کافریم» |
| وَ قالوا نَحْنُ اَکْثَرُ اَمْوالًا وَ اَوْلادًا | و میگفتند: «ما اموال و فرزندان بیشتری داریم |
| وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبینَ (35) | و برای همین، ما هرگز مجازات نمی‌شویم». |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- شما از گناه ما بازخواست نخواهید شد و ما هم از گناه شما، بازخواست نمی‌شویم؛ خدای ما، همه مردم را در قیامت، زنده و جمع نموده و در میان آنها به حق داوری می‌کند؛ منکرانِ حقیقت گفتند: «هرگز به قرآن، و به کتابهایی که پیش از آن بود، ایمان نخواهیم آورد» کاش می‌دیدی، هنگامی‌که ستمکاران نزد خدای خود حاضر شوند، هر گروه از آنان به گروهی دیگر ناسزا می‌گویند!
