| اِذا اُلْقوا فیها | هنگامی که در جهنّم افکنده می‌شوند، |
| سَمِعوا لَها شَهیقًا وَ هِیَ تَفورُ (7) | از آن صدای وحشتناکی می‌شنوند، و پیوسته می‌جوشد |
| تَکادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ | نزدیک است که از خشم تکّه تکّه شود؛ |
| کُلَّما اُلْقِیَ فیها فَوْجٌ | هرگاه گروهی در آنجا افکنده شوند، |
| سَاَلَهُمْ خَزَنَتُها اَلَمْ یَأْتِکُمْ نَذیرٌ (8) | نگهبانانِ آن می‌پرسند: «برای شما هشداردهنده‌ای نیامد؟» |
| قالوا بَلیٰ قَدْ جاءَنا نَذیرٌ فَکَذَّبْنا | گویند: «آری، هشداردهنده آمد، امّا او را دروغگو دانستیم»؛ |
| وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللّهُ مِنْ شَىْءٍ | و گفتیم: «خدا هیچ چیزی نازل نکرده؛ |
| اِنْ اَنْتُمْ اِلّا فى ضَلالٍ کَبیرٍ (9) | شما فقط در گمراهی بزرگ هستید» |
| وَ قالوا لَوْ کُنّا نَسْمَعُ اَوْ نَعْقِلُ | و گویند: «اگر می‌شنیدیم یا تعقّل می‌کردیم[i] |
| ما کُنّا فى اَصْحابِ السَّعیرِ (10) | در میان ساکنان آتش سوزان نبودیم» |
| فَاعْتَرَفوا بِذَنْبِهِمْ | سپس اعتراف می‌کنند به گناهشان |
| فَسُحْقًا لِاَصْحابِ السَّعیرِ (11) | پس نفرین باد بر ساکنان آتش سوزان |
| اِنَّ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ | کسانی که از خدای خویش، در نهان می‌ترسند، |
| لَهُمْ مَغْفِرَهٌ وَ اَجْرٌ کَبیرٌ (12) | آمرزش و پاداشی بزرگ دارند |
| وَ اَسِرّوا قَوْلَکُمْ اَوِ اجْهَروا بِهى | و سخن خود را پنهان یا آشکار نمایید، تفاوتی ندارد؛ |
| اِنَّهو عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (13) | بی‌شک او از درون سینه‌ها آگاه است |
| اَلا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ | آیا کسی که آفریده، مخلوق خود را نمی‌شناسد؟ |
| وَ هُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ (14) | در حالی که او، دقیق و آگاه است |
